Kerst in den verre...

Kerst 2005 was een memorabele voor ondergetekende. De eerste Kerstviering als resident van de VS. Ik had in het verleden al een keer X-mas in Clayton gevierd maar was een paar dagen later weer op het vliegtuig gestapt en naar huis gevlogen. Maar huis, thuis is nu hier en dat is zeker in deze tijd wel even wennen. Ondanks dat ik hier op mijn plek ben en ik blij ben hier samen met mijn betere helft een leven op te kunnen bouwen mis ik zeker in deze dagen mijn familie, vrienden en Nederland. Het zou ook gek zijn als ik het niet zou missen, 35 jaar zet je niet zo maar opzij, als ik dat al zou willen.
Gelukkig kreeg kerst een onverwachts Nederlands tintje. Een der cadeaus bleek namelijk een heuse T-fal frituurpan te zijn compleet geleverd met kroketten en bitterballen. Een en ander afgetopt met een heerlijk emmertje Lemia Flitessaus. Mijn kerst kon dus niet meer kapot. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de zakjes zoete- en zoute drop. Dit Hollands suprise pakket was door mijn betere helft samengesteld en besteld bij een Nederlandse winkel een paar staten verderop. Ver van huis toch een beetje Nederland in de keukenkast. Geweldig.
Ik wens u allen een goed jaarwisseling toe!

Radiostilte

...zo nu en dan ontvang ik een mail met daarin de vraag of alles goed gaat. De reden voor die vraag is niet zelden het feit dat de frequentie waarmee ik mijn log vul ietwat veranderd is. Schreef ik in den beginne zonder al te veel moeite tweedagelijks, nu moet ik me er toe zetten om minimaal 1 keer per week iets te auteuren. Een en ander heeft te maken met het feit dat het op mijn werk vreselijk druk is en ik in tegenstelling tot wat ik bij mijn voormalige werkgever gewend was nu echt moet werken voor mij knaken. Was ik bij Fortis nog regelmatig in de weer om binnen mijn 36-urige werkweek records op het gebied van Freecell en internet gebruik te breken; nu is dat wel anders. Met weken waarin gemiddeld 50 uur gewerkt wordt blijft er niet te veel tijd over voor leukigheden op de werkvloer. Nachtdiensten van 10 a 11 uur breken me nog wel eens op en als ik dan thuiskom is het beschrijven van mijn log niet het eerste op mijn lijst. Ik hoop in het nieuwe jaar weer wat meer tijd uit te kunnen trekken!

Rest mij u allen een mooie en vreedzame kerst toe te wensen!

"Voetbal is oorlog"

...zei Michels ooit. In zekere zin heeft hij daar ook wel gelijk in gehad als je de slagvelden op de tribunes en weilanden rondom de stadions in Nederland in ogenschouw neemt. Duizenden gelijksgestemden nemen het op tegen duizenden andersdenkenden in een strijd die soms letterlijk op leven en dood geleverd werd. Ik dacht zulke taferelen nimmer meer te aanschouwen na mijn vertrek uit Nederland. De sportevenementen zijn hier nog zoals ze horen te zijn; het gaat om plezier hebben en je kan je kinderen met een gerust hart in de auto zetten om ze de avond/middag van hun leven te bezorgen. Dit alles zonder bezordg te zijn over het feit of je na het gebeuren met z'n allen veilig thuis komt. Tailgaten, een soort pre-wedstrijd feest, geschiedt met regelmaat op mixed parking lots. Fans van beide partijen zitten gezellig door elkaar heen en juichen voor hun eigen team zonder daarbij het respect voor de tegenstander uit het oog te verliezen. Geen rellen of kleine ongeregeldheden bij de sportwedstrijden alhier; een happy family nationwide! Is er dan gekte te ontwaren? Ja of nee? Ja natuurlijk. Ook de amerikanen doen wel eens gek maar in tegenstelling tot de jongelui bij 's lands voetbalwedstrijden bewaart men hier de gekte voor de laatste vier weken van het jaar. Men staat elkaar naar het leven bij het vinden van een parkeerplaats bij een van de veeltallig aanwezige malls, reageert opgefokt als je net even te lang twijfelt bij het oversteken van een kruising op weg naar een van de malls en voordringen bij de vele koopjes is een algemeen aanvaardt verschijnsel. Met de temperaturen richting vriespunt zou ik het geen tropenkolder willen noemen maar het leidt geen twijfel dat shopping door menig landgenoot zeer zeer serieus wordt genomen. Waar mijn wederhelft reeds lang de kerstinkopen heeft gedaan lijkt de rest van de natie tot het laatste moment te willen of te moeten wachten. Resultaat: overvolle parkeerplaatsen, lange rijen bij de kassa's en overwerkte winkelbedienden!

"Shoppen is Oorlog" zei vanderStap ooit!

Baan opgezegd!!

Ik heb mijn baan opgezegd. Per 19 december van dit jaar zal ik niet meer in dienst zijn van CDI; het "uitzendbureau" waar ik nu voor werk. Met heel veel plezier heb ik de laatste 4 maanden via dit bedrijf bij IBM gewerkt. But it's time to move on!!
Per 19 december zal ik namelijk voor IBM gaan werken. Big Blue heeft me een mooie aanbieding gedaan en dat heb ik met beide hande aangegrepen. Mijn uurtarief gaat met bijna 40 omhoog, ik krijg een paar vrije dagen, feestdagen worden doorbetaald en het verzekeringsplan is ook niet onaantrekkelijk. Ik zou wel gek zijn het niet te doen.
Ik had het niet voor mogelijk gehouden maar bijna 5 maanden na mijn aankomst alhier heb ik iets dat wegheeft van een vaste baan! Ik ben trots op mezelf als ik zo onbescheiden mag zijn.

Een gedicht...

Sint heeft heel lang zitten denken
Wat hij Antwan dit jaar zou kunnen schenken
pijnzend wreef zijn hij baard en gans gezicht
deze taak viel hem alles behalve licht
wat geef je een man die alles heeft
en gelukkig in het verre amerika leeft
zuster-piet was hem voorgeweest
En zorgde met een banketstaaf voor feest
ook heerlijke letters van fijn chocola
De C en de J geen ruimte voor A
De shirtjes van AJAX zo wel fel begeerd
een mooie DVD met daarop H6 ge-eerd
Wat kan die knul nu nog meer begeren?
..........
Koffie pads van Perla en een Bamihap met pindasaus dat is het wel zo'n beetje.....rijmt niet echt maar het komt uit het hart. Naast mijn familie en vrienden en de gang naar het stadion mis ik die dingen het meest! Voor de rest gaat het geweldig! Maar voor u allen bamihappen met pindasaus gaat posten wil ik u waarschuwen dat deze lang onderweg zijn en vermoedelijk de douane niet zullen passeren. Zulks geldt echter niet voor Dark Roast koffiepads van de AH

De beer is los.

Het is al weer even geleden dat ik mij laatst tot u richtte. In mijn vorige post meldde ik dat het "Holiday season" is begonnen. Ik heb niets maar dan ook niet te veel gezegd. In sneltreinvaart trekken de buren om ons heen de meest opvallende decoraties uit de kast om in een nek aan nek race met de anderen om ons heen de titel "master of decorations" te claimen of te prolongeren. Met lichtgevende rendieren, kerstmannen, nutt-crackers en arresleeen wordt de buurt omgetoverd in een display die men in normaal gesproken alleen tegenkomt in een etalage van Bijenkorf of V&D. De verkoop van kerstartikelen neemt hier angstaanjagende vormen aan en ik kan me niet ontrekken aan de gedachte dat het bedrag dat in de VS aan dergelijke aankopen wordt besteedt menig derde wereld land uit de penarie kan helpen. Zelf doen mijn betere helft en ik hier in mindere mate aan mee. We hebben gisteren een 1.20 meter hoog kunstboompje aangeschaft welk onze echtelijke sponde zal opsieren. Geen duidenden maar slechts 20 dode presidenten spenderen wij aan zulks maar het neemt geen spaander van ons kerstgevoel weg. Het is the most wonderful time of the year!