Of in het het Nederlands “mijn innerlijke griffioen” Een griffioen is een hybridisch fabeldier dat de heerschappij over twee rijken symboliseert: over de aarde (zijn leeuwenlichaam) en over de lucht (de kop en de vleugels van een adelaar)... (bron Wikipedia)
Nu maak ik me zeker geen illusies over heerschappij van meer dan mijn eigen kasteel als de vrouw des huizes er niet is maar de combinatie van een leeuw en een adelaar spreekt me aan. Niet dat ik de behoefte heb om laagvliegend over de Afrikaanse savanne, antilopes achterna te zitten maar omdat ik de symboliek van een half adelaar-, half leeuwachtig wezen niet kan loslaten. De Hollandsche leeuw en the American Eagle verenigd in één afbeelding.
Het is in mijn ogen de perfecte weergave van mijn persoonlijkheid. Half Amerikaans, half Nederlands, deels kaaskop, deels yank (of is dat hetzelfde?) Door alle bezigheden van de afgelopen maanden was ik bijna voorbijgegaan aan het feit dat het al weer meer dan 5 jaar geleden is dat ik per British Airways vlucht Berend Botje achterna ging om mijn geluk in Amerika te beproeven of beter gezegd voor te zetten. Meer dan 60 maanden is het geleden dat ik met betraande ogen mijn familie, vrienden en collega's tabee zei en me met 2 volle koffers en een visum aan de toegangspoort van het land van melk en honing meldde.
Er is in de afgelopen jaren veel gebeurt en ik heb, samen met Jill, heel wat meegemaakt. Mooie dingen, minder mooie dingen, vrienden gemaakt, vrienden uit het oog verloren, banen gekregen, banen kwijtgeraakt, gezond geweest, ziek geweest en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar een lang verhaal ingekort kan ik zeggen dat het goed gaat en dat ik me op mijn plek voel. Ik mis Holland nog met regelmaat ben hier thuis en happy!
The griffin inside me!
Gegroet.
