2011 is verdwenen als de ondergaande zon in de Mojave woestijn die de
afgelopen dagen het decor was een kortstondige migratie van SF naar Las Vegas.
Daar Jill en ik, net als de rest van de wereld een aantal goede voornemens
hebben leek het ons een aardig idee om een paar dagen door te brengen in de
volwassenen-speeltuin vol lichtjes, alcohol en vreemde lieden. Mensen kijken,
penny-slots spelen en (al dan niet) goedkope drankjes nuttigen is een bezigheid
die ons wel ligt. Grote gokkers zijn we zeker niet maar het draaien van rollen
en balletjes, het knipperen van lampjes en ratelen van gewonnen muntjes heeft
iets, niet veel, gewoon iets. Langer dan 2,3 dagen houden we het doorgaans
echter niet dus een korte trip van dinsdag tot vrijdag leek ons lang zat.
Eerdergenoemde ondergaande zon werd helaas op de heenweg geblokkeerdt door een overijvirige state trooper die de metingen op zijn snelheidsmeter dra vertaalde in het feit dat ik “iets” te enthousiast over de, slecht onderhouden snelweg van Kern county zoefde. Daar mijn betere helft lief glimlachte en ik de waarde man met alle egards bejegende kwam ik er zeer genadig vanaf met een overschrijding van slechts 13 mijlen... op naar Vegas. Het geluk dat me werd getoond op de snelweg stak later die avond nog een keer de kop op toen bleek dat de door mij verloren portemonaie, gevuld met contanten, credit-cards en mijn groene kaart, keurig bij de beveiliging van het casino was afgeleverdt maar verder heeft vrouwe fortuna zich vakkundig schuil gehouden.
Een paar honderd dollar lichter en ongetwijfeld een paar pondjes zwaarder
togen we vrijdagmorgen weer naar huis om in alle rust, we worden meestal
uitgenodigt om bij vrienden te dineren, het oude jaar uit en het nieuwe jaar in
te luiden. Het is een goede, edoch uitgekauwde gewoonte om zo aan het begin van
het nieuwe jaar het voorbije exemplaar onder de loep te nemen en daarbij de
loftrompet te steken over alles wat goed en geweldig was en te reflecteren op
de minder positieve dingen. Ik nodig een ieder die daarop zat te wachten nog
eens uit om de blog updates van het afgelopen jaar door te nemen en daar de
betreffende informatie uit te filteren.
Eerdergenoemde ondergaande zon werd helaas op de heenweg geblokkeerdt door een overijvirige state trooper die de metingen op zijn snelheidsmeter dra vertaalde in het feit dat ik “iets” te enthousiast over de, slecht onderhouden snelweg van Kern county zoefde. Daar mijn betere helft lief glimlachte en ik de waarde man met alle egards bejegende kwam ik er zeer genadig vanaf met een overschrijding van slechts 13 mijlen... op naar Vegas. Het geluk dat me werd getoond op de snelweg stak later die avond nog een keer de kop op toen bleek dat de door mij verloren portemonaie, gevuld met contanten, credit-cards en mijn groene kaart, keurig bij de beveiliging van het casino was afgeleverdt maar verder heeft vrouwe fortuna zich vakkundig schuil gehouden.
Het absolute dieptepunt was voor mij echter het bericht dat er bij mijn “neefje”
uit Sydney, tijdens zijn Europese vakantie, een kwaadaardige tumor werd
geconstateerd die operatief verwijderd moest worden. De operatie is inmiddels
achter de rug maar de knaap, net in de twintig, heeft nog een lange weg te gaan.
Mijn allerbeste wensen gaan dan ook uit naar hem en zijn ouders!
Verder wens ik iedereen vanuit een nog steeds zonnig, maar inmiddels fris
Californie, het allerbeste voor 2012!
Groet.
