Doe Maar, Toontje Lager....

...en vele andere Nederlands bands galmden gisteren uit luidsprekers in The Gravity Lounge afgelopen vrijdag, decor voor KDSF08. Dit door door Hollanders aan de baai georganiseerde feestje schijnt een jaarlijks terugkerend gebeuren te zijn. Daar ik vorig jaar rond deze tijd in Holland was en daarvoor resideerde in North Carolina was ik nog niet eerder in staat geweest dit gebeuren bij te wonen.

 

Lopend van de bushalte, die ik bereikte na een goed anderhalf uur ergernis in het Metropole openbaar vervoer van San Francisco, was het onmogelijk de locate te missen. Trossen oranje ballonnen, een wapperende nationale driekleur en Hazes uit de speakers waren een goede indicatie dat het einde van mijn trip nabij was. De herrie op straat beloofde in eerste instantie meer gezelligheid dan de sfeer binnen goedmaakte maar het zien van Grolsch beugels en schalen vol , met rood-wit-blauw vlaggetjes versierde, kaas maakte de noodzakelijkheid van meer mensen ondergeschikt. Vol overgave sloeg ik de eerste beugel achterover, wetende dat velen zouden volgen. Mijn betere helft zou me die avond op komen halen dus niets stond het drinken van een sloot Hollands gerstennat in de weg.

 

Minding my own business werd ik, inmiddels mijn tweede pils inslikkend, gade geslagen door een horde in Oranje gestoken medelanders en het duurde dan ook niet lang voor flashbacks van vakanties aan de Franse Zuid- en Spaanse Noordkust door mijn hoofd vlogen. "Hoe lang ben je hier al" en "Waar in Nederland woon je" zijn toch wel de meestgestelde vragen dienend als ijsbrekers in gesprekken tussen Nederlanders die elkaar ontwaren in den vreemde, zo ook hier aan de Westkust van de USA. Ietwat huiverig door mijn ervaringen in North Carolina, waar het enige dat ik gemeen had met de Nederlanders daar de Nederlands taal was, ging ik de aangeboden gesprekken aan en een zucht van verlichting maakte zich van me meester bij de ontdekking dat de Nederlanders in SF wat meer op mijn lijn zaten. Gesprekken over het geweldige weer hier en voetbal in Nederland zonder ook maar enige religueze referentie zijn een spekkie naar mijn bekkie en het ontbreken van verhalel over de "schatten van kinderen" maakte het allemaal af. Begrijp me goed, ik ben gek op kinderen en zeker die van mijn goede vrienden...maar als ik ergens pilzen sta te kauwen is het over het algemeen niet mijn meest favoriete gespreksonderwerp. Maar als gezegd werd dit onderwerp nooit aangesneden tijdens KDSF08.

 

Een feestje zeker voor herhaling vatbaar. Maar toch ben ik liever op 30 april in Nederland.

 

Gegroet

Lopend vuurtje

Als een lopend vuurtje ging deze week de Olympische vlam door de straten van San Francisco. Bij tijd en wijle afgeremdt door een minder valide toortsdrager maakte de stoet zich een weg door de streets of San Francisco. Uit vrees voor uit de hand lopende demonstraties door Tibetaantjes en hun supporters werd op het laatste moment de route enigszins aangepast. Een en ander tot grote onvrede van een contigent toegestroomde enthousiastelingen.

Duizenden met vlaggen gewapende lieden stonden te wachten op een vlam die nooit kwam. "a once in a lifetime moment" werd wreed verstoordt door dreigende escalatie van de Free-Tibet movement. Angst voor herhalingen van Londen en Parijs brachten onze flamboyante burgemeester ertoe de vlam na het ontsteken in een busje te dirigeren en de feitelijke "run of the torch" mijlen ver van de oorspronkelijke corridoren te starten.

Het liberale karakter van de Bay Area maakte dat vergif kon worden ingenomen op massa's betogers die gewapend met donkerblauw met rode vlaggen en spandoeken de straten van 415 zouden bevolken. Beelden van met brandblussers gewapende betogers stonden op het hoornvlies van de lokale overheid gegrifd en Mayor Newsom wilde kost wat kost voorkomen dat idem beelden vanuit San Francisco de wereld over zouden gaan.

Triest heel triest dat het allemaal zo moet. Begrijp me goed ik ben het ronduit eens met de demonstranten en criticasters van het Chinese regime; wat in Tibet gebeurt is niets meer of minder dan wat onze vriendelijke oosterburen ooit hebben geflikt. Voor zover we weten worden de Tibetanen niet massaal onder de douche gejaagd maar het staat als een paal boven water dat de leiding in Beijing het met mensenrechten zo nauw niet neemt. Het is dan ook te billijken dat de wereld protesteert tegen alles wat China doet in Tibet. Maar is het nou echt noodzakelijk om de fakkel uit de handen van een fragiele dame te rukken, lopers met poederblussers te belagen of als voetbalhooligans op de olympische vlamdragers af te stormen? Voor velen van deze speciaal geselecteerden is het dragen van de fakkel een grote eer en een droom die uitkomt. Een droom die door een verkeerde vorm van protest wreed verstoordt werd.

Koniginnedag niet in Nederland....

Een jarenlange traditie, ben tot nog toe elk jaar met Koniginnedag in Nederland geweest, wordt dit jaar tijdelijk doorbroken. Door omstandigheden zal ik het einde van deze maand niet naar Nederland afreizen om daar licht beneveld, met oranje shirt door de straten van Delluf te stappen. Financiele onzekerheid en absurde ticketprijzen zijn debet aan dit gebeuren. Not the end of the world....als het goed is wordt Koniginnedag tot in lengte van dagen en lang na mijn aardse bestaan gevierdt. Tuurlijk is het jammer om het bezoeken van mijn familie en vrienden dit jaar wat uit te stellen maar wat niet is, is niet.

Voor het overige gaat hier alles goed. We werken allebei hard bij onze respectievelijke werkgevers EVB en Oracle. Waar ik me vooral bezig houdt met het opzetten en onderhouden van beveiligde internetverbindingen tussen mijn werkgever en haar klanten houdt Jill zich bezig met het tot leven brengen van zgn advertising product microsites......de wat!? Zeg maar websites ter ondersteuning van groots opgezette reclamecampagnes...TV, bladen en het internet. Haar laatste project www.getahappyface.com is een goed voorbeeld van zo'n advertising product microsite.

Gegroet