nee geen manier om sluikreclame te voeren voor Bounty (hoewel die heerlijke kokos/chocolade repen natuurlijk niet te versmaden zijn) maar een manier om Hawaii te beschrijven. Gelegen in de Stille Oceaan maakt deze eilandengroep deel uit van de Verenigde Staten van Amerika en daar het nog geen 5 uur vliegen van San Francisco is maakt het een uitgelezen korte trip bestemming. We zijn niet langer dan 5 dagen in dit tropische paradijs geweest en dat was mijns inziens lang genoeg. Natuurlijk hadden we langer kunnen genieten van de azuurblauwe zee, de veel te zoete cocktails en het fantastische eten maar met een grand total van 13 vakantiedagen per jaar moeten we redelijk compact met vakantie om ook gedurende de rest van het jaar wat stoom af te kunnen blazen.
Waarom betalen..... als het ook gratis kan.
1 van de absolute “must-do's” op elk tropisch eiland, en dus ook Hawaii, is snorkelen. Lekker met een duikbril en een plastic pijp in je waffel, al zout water slikkend naar veel te kleine en vlugge vissies kijken. Het hele eiland is vergeven van bedrijfjes die tegen (on)redelijke betaling niet te beroerd zijn om je op hun (hopelijk) zeewaardige boot naar de “ideale” snorkel-plek te vervoeren en je tijdens het transport te voorzien van een natje en een droogje. Niet zelden kost dit grapje een slordige 100 dollar voor 3 uurtjes dus het laat zich raden dat deze Hollander altijd op zoek is naar een goede deal. Gelukkig heeft mijn betere helft dezelfde instelling en het duurde dan ook niet lang voor we samen, onnozel om ons heen kijkend, langzaam ijsberend over de boulevard, opgemerkt werden door een verkoper van Timeshare accommodaties die dacht in ons een perfect stel aspirant eigenaren van een week per jaar in een luxe Marriott resort te ontwaren. Gewillig lieten we ons verleiden tot het bijwonen van een 45 minuten lang verkooppraatje teneinde daarvoor beloond te worden met een Dolphin Cruise van het huis.
Dog the Bounty Hunter.....
is een gewezen crimineel die het religieuze licht heeft gezien en nu, gewapend met een bus pepper-spray en paintball pistool, criminelen achterna zit om deze tegen betaling van de borg weer in het gevang te krijgen. Deze opvallende verschijning met zijn lange touw-achtige haar, zijn lederen vest en tatoeages is local celeb in Honolulu en ik had me dan ook voorgenomen om mijzelf met deze blanke indiaan op de gevoelige, digitale plaat te laten vereeuwigen als de kans zich zou voordoen. Ik had een week eerder zelfs mijn mijn Facebook status de wens uitgesproken om met deze clown op de foto te gaan. Ik was echter redelijk verbaasd toen ik Duane “Dog the Bounty Hunter” Chapman ook daadwerkelijk tegen het (kleine) lijf liep in een van de duurdere hotels die Waikiki rijk is. Zijn dochter vierde er haar Sweet 16 en toen Jill en ik samen op het terras naast de feestzaal zaten duurde het niet lang voor deze Hawaiaanse versie van Klukkluk zijn snufferd liet zien. Over het hek springen om me vervolgens langs de body-guards te worstelen teneinde een foto-mogelijkheid te creëren leek me wat ver gaan dus dat snode plan werd snel overboord gezet. Echter de scherpe blik van mijn betere helft leverde een prima kans op toen Dog de boel de boel liet en op huis aan leek te gaan. Met een korte sprint en mijn Iphone in mijn hand volgde ik de kleine gigant door het hotel en tackelde hem net voor hij zijn veel te grote SUV in wilde stappen..... zie hier het resultaat:
Officiele Honden-site: http://www.dogthebountyhunter.com/
Al met al weer het een en ander meegemaakt waarvan we natuurlijk een redelijk aantal foto's hebben. Klik op deze LINK voor meer foto's.
Gegroet!
Ps,
doe me een lol en stem (het liefst elke dag) hier in een poging om Sjoukje Jansen persoon van het jaar te maken.
