In training....

Sinds twee weken ben ik weer in training. Neeee niet in de sportschool, daar ben ik sinds een week weer te vinden. Nee deze jongen (bijna 37) is in training om in het weekend voor koniginnedag en op deze feestdag zelf het tempo pilsdrinken van zijn getrainde maten bij te kunnen houden zonder al om 23.00 ter bed te gaan.

Jazeker; hij komt weer naar Nederland. Het blonde gevaar zal in volle glorie te aanschouwen zijn van 27-4 tot en met 2 mei. Niet te lang maar net krachtig genoeg. Jammer genoeg laten omstandigheden het niet toe dat ik en mijn betere helft samen de trip naar Nederland maken dus ik kom deze keer alleen. Volgende keer beter.

Pleister- en verbandvrij....

Eindelijk, na bijna 2 maanden van plakken, weken en verzorgen was afgelopen week eindelijk het moment daar dat ik alle verband en pleistermiddelen in de kast kon mikken en weer als een normaal mens door het leven kon gaan.

Sinds mijn blindedarmoperatie van meer dan 2 maanden geleden was het een routine geworden; elke dag 2 keer werd ik geconfronteerd met de nasleep van mijn operatie. Meer nog was het een last op de schouders van mijn wederhelft. Mijn gejammer en gekerm negerend maakte zij dat ik met een gerust hart de boer op kon om mijn leven zo normaal mogelijk te leiden. Maar nu is dat allemaal voorbij, ik ben pleister- en verbandvrij.

Prijsaanpassing....

Kent u het gevoel; na lang dralen besluit je toch maar dat ene te kopen waar je al weken of maanden naar zoekt? Een dvd-speler, een spijkerbroek, een handtas en wat nog meer kan bijdragen aan het kleine geluk in de wereld. Met een strak tevreden gevoel , de extase van het eerste koopmoment heel langzaam wegebbend, stap je daags daarna, nog immer gelukkig met de aankoop van je leven door het leven. Tot het moment dat je oog valt op een hatelijk prijskaartje dat zichzelf heeft vastgetekend aan een exact kopie van jouw kostbaar kleinood. "Potverdomme, als ik toch eens 2 weken had gewacht, dan.... " In mijn herinnering was dit gewoon een gevalletje; "Helaas, Pindakaas" oftewel " Too bad, peanut butter".

Waar ik dit nare gevoel in het verleden regelmatig heb moeten wegspoelen met een aanzienlijke lading gerstenat wordt dat hier anders geregeld. Allereerst is de terugbrengtermijn hier wat langer dan in Nederland; 1,2 soms 3 maanden heb je de tijd om een gekocht artikel terug te brengen naar de winkel waar je het gekocht heb en zonder het gevoel te hebben aan een inquisitie te worden onderworpen. Een ander stelt je dus in staat om bijvoorbeeld een nieuwe tv een maand uit te proberen en zolang je deze maar binnen de gestelde termijn terugbrengt krijg je gewoon je volle aankoopbedrag terug. Ook is het mogelijk om het afgeprijsde product eerst te kopen en daarna met het oude bonnetje het nieuwe apparaat te retourneren om zo de geleden financiele schade te beperken. De mogelijkheden zijn grenzeloos. Al met al prima maatregelen om de consument tevreden te stellen en te houden.

Nu had ik recentelijk een dergelijk geval me een nieuwe harde schijf voor mijn computer. Na lang wikken, wegen en op aanbiedingen speuren besloot ik om begin december een dergelijk artikel aan te schaffen. Nog geen maand later verscheen hetzelfde ding in het krantje van de lokale media-grossier voor een riante 25% minder. Waar ik weer voornemens was om mijn "buy new, return old" procedure uit te voeren had mijn betere helft een beter plan. "Lets just ask for a price adjustment" Niet te geloven; je loopt gewoon de winkel binnen, gaat naar de klantenservice en vraagt het verschil dat je teveel betaald heb gewoon terug. Wat nog gekker is........je krijgt het ook gewoon. No questions asked. Is dat niet geweldig?? Nu hoop ik maar dat dit in Nederland nog niet de gewoonte was toen ik daar nog woonde,ik zou ongewis zijn geweest van alle bedragen die ik op straat heb laten liggen en voor niks grote hoeveelheden drank hebben geconsumeerd om mijn verlies te vergeten. Wellicht is het een aardige tip om eens te vragen bij de grote winkelketens of ze daar een beleid voor hebben.

Antwan

Happy New-Year.....

Het blijft toch een vreemde gewaarwoording; om 18.00 uur plaatselijke tijd je ouders bellen om ze nieuwjaar te wensen. Toen ik gisteren mijn pa sprak moest hij haast schreeuwen om over de vuurwerkknallen heen te komen en dat terwijl bij mij het uur 0 nog een uur of 6 weg was. Heel vreemd.

Toen ik gisteravond voor de tv mijn koudgezette Grolschen weg zat te slikken, gebeurde het onvermijdelijke; ik overdacht het jaar. Een mooi jaar met diepte- en hoogtepunten. Zo was ik onder anderen jaar getrouwd met mijn veel betere helft, was ik in staat om naar Nederland terug te keren, ben ik met spoed opgenomen in een ziekenhuis en hoorde ik van het overlijden van bekenden. Door het verblijf in het ziekenhuis werd weer eens duidelijk hoever ik van mijn voormalige thuis verwijderd ben en hoe machteloos je je kan voelen als gescheiden bent door een muur van water. Ook werd me duidelijk dat er in Nederland nog wel eens aan me wordt gedacht; hetgeen me goed doet.

Al met al een bewogen edoch mooi jaar waarin de gezondheid wel wat te wensen overliet maar alles uiteindelijk onder controle bleek. Ik hoop en wens voor iedereen dat 2007 brengt wat iedereen zichzelf wenst; Gezond, gelukkig en liefdevol!
Antwan