Antwan version 2.0 – week 1

het is al weer bijna een week geleden dat ik, samen met Jill door het ochtendgloren de gang naar California Pacific Medical Center maakte om aldaar opgenomen te worden voor mijn maagverkleinende operatie door Dr Cirangle. De medische term voor de procedure is “Vertical Sleeve Gastrectomy” en houdt in het kort in dat het volume van mijn maag reduceert is to een paar fluid ounces (1oz = 30 ml) hetgeen zoals gezegd mijn eetlust en voedselinname kan en zal controleren. Geen wondermiddel dat het afvallen automatisch zal laten gebeuren maar meer een stok achter de deur voor als mijn eigen wil me faalt. Het is namelijk nog steeds mogelijk om grote hoeveelheiden calorieën tot me te nemen (als ik maar vaak genoeg eet).

    

De operatie is helemaal goed verlopen al duurde het wel wat langer dan normaal. De dokter kwam namelijk tijdens het graven een paar buikhernia's tegen die hoogstwaarschijnlijk het gevolg waren van een operatie die ik een paar jaar geleden heb ondergaan in North Carolina en hij heeft heel vriendelijk de tijd genomen om deze te verwijderen. Resultaat was een verblijf van ongeveer 4 uur op de operatietafel. Rond een uur of 3 in de middag begon ik redelijk bij mijn positieven te komen en een uur later lag ik op zaal met Jill aan mijn bed. Het advies “je bed uit en rondlopen” heb ik vrij snel daarna ter harte genomen omdat lichaamsbeweging en ademhalingsoefeningen dé methode zijn om de effecten van narcose te verdrijven. Lang verhaal kort; woensdag om twaalf uur in de middag werd ik, na een verblijf van iets minder dan 30 uur uit het ziekenhuis ontslagen.

    

Inmiddels ben ik al weer zo'n 5 dagen thuis en het gaat boven verwachting goed. Ik ben volledig mobiel, ben al een dag of 2 van de pijnstillers af en voel me steeds beter. Ik heb nog wel wat last van mijn buikspieren maar dat is normaal. Het eten (alleen vloeibaar) gaat goed en ook het drinken van de verplichte minimale hoeveelheid vocht ( 2 liter minimaal) gaat me redelijk af. Ik ben in de afgelopen week ongeveer 4 kilo lichter geworden dus mijn veel te strakke t-shirts beginnen ook al wat ruimer te vallen.

Nog een lange weg te gaan maar vooralsnog gaat het de goede kant op.

Gegroet!

Ben ik weer

Een maand geleden richtte ik me voor het laatst to u. Een trieste dag gevuldt met mooie herinneringen. Daar het op het werk razend druk was (en is) en er weinig spectaculairs te melden viel was de motivatie om mijn elektronisch dagboek bij te houden ver te zoeken.

Ik ben echter wel in de tussentijd naar “the Old Country” geweest om familie en vrienden te bezoeken, alle heerlijkheden tot me te nemen en Koniginnedag te vieren. Een 10-daags bezoek dat zoals altijd is voorbijgevlogen; voor ik het wist zat ik weer in het vliegtuig naar huis. Ik heb de meeste mensen die ik wilde zien gezien maar het bleek weer onmogelijk om iedereen te zien, tegen het lijf te lopen of te bezoeken. Voorwaar mijn welgemeende excuses.

  

                                      
        

Gedurende mijn verblijf in Holland heb ik me (redelijk) ingehouden, op Konigginedag na ben ik geen enkele keer in “kennelijke staat” geweest. De rest van de dagen in Nederland stonden in het teken van geestelijke voorbereiding op mijn aanstaande operatie; gepland voor aankomende dinsdag (24 mei) om 09:30 plaatselijke tijd.

Na jaren, decennia met mijn overgewicht getobt te hebben ben ik mans genoeg geworden om toe te geven dat ik a) er last van begin te krijgen en b) hulp nodig heb in de strijd tegen de kilo's. Dr. Cirangle zal over een paar dagen mijn maag verkleinen tot de grootte van een walnoot, hetgeen me door verkleining van mijn eetlust en vermindering van eetlust een wapen geeft die me hoopvol maakt om na al deze tijd de strijd tegen de immer groter wordende zwembad te winnen. Ik ben inmiddels al een kilo of wat afgevallen en er moeten er nog vele volgen om een gezond gewicht te bereiken. De onmogelijkheid om te over-eten gecombineerd met een straf diet/exercise regime zal em helpen om dat doel te bereiken.

De chirurg is er kundig en ik heb er alle vertrouwen in dat het allemaal goed gaat maar een paar extra, wereldwijd gedraaide duimen kunnen nooit kwaad ;-)

Gegroet,

Antwan