"A
well regulated Militia, being necessary to the security of a free
State, the right of the people to keep and bear Arms, shall not be
infringed."
Het
zal een ieder niet onbekend in de oren klinken; Amerikaans
Staatsburgers hebben het recht om, al dan niet onder restricties
wapens te bezitten en te dragen. Met de recente schietpartijen is de
discussie over wat voor wapens dit dan mogen zijn er zeker niet
minder op geworden. Verhitte gesprekken over wat wel en niet mag en
hoe men zich behoort te gedragen.
Als
niet staatsburger meng ik me niet in deze woord-gevechten maar ik
heb, zoals over alles, natuurlijk wel een (soms uitgesproken) mening.
Here goes … aan het tweede amendement dient in mijn ogen niet
getornd te worden en ik heb geen problemen met het wapen-bezit voor
de jacht en of persoonlijke bescherming. 's Lands wijs, 's Lands eer.
Ik vraag me echter terdege af of je voor eerder genoemde doelen
volautomatisch wapentuig nodig hebt die doorgaans alleen voor
militaire doeleinden ingezet worden.
Ik
mag geen wapens bezitten (ik ben immers geen staatsburger) en ben
daar ook niet rouwig om; laten we zeggen dat dit voor mij niet de
primaire reden zal zijn om ooit het Amerikaanse paspoort aan te
vragen. Mijn wederhelft heeft echter een andere mening over dit
wapentuig en ziet het bezitten van een jachtgeweer als een absolute
must om ons tijdens de onvermijdelijke zombie-apocalyps een “fighting
chance” te geven tegen de bloeddorstige wandelende lijken.
Om
te zorgen dat in de richting van de zombies afgevuurde hagelpatronen
effectief zijn togen we 2 weken geleden naar de lokale schietbaan om
daar onderricht te krijgen in het laden, ontladen en afvuren van een
Remmington shot-gun. Een wat op leeftijd zijnd heerschap verwelkomde
ons en ging ons voor naar de tactical room -in praktijk niet meer dan
een stoffig kantoor- alwaar we praktijkvoorbeelden voorgeschoteld
kregen die ons zouden beschermen tegen lieden die in het holst van de
nacht, zonder expliciete toestemming onze woning zouden betreden.