In economisch zware tijden wordt er nog wel eens naar de fles gegrepen omdat het effect van alcohol doorgaans de scherpe randen van de keiharde realiteit weet af te schaven. Daar de Dow Jones de afgelopen weken vergelijkenissen met een manisch depressief feit uit mijn verleden moeiteloos kon doorstaan leek het ons gepast om dit weekend meer weer eens naar Napa te rijden om daar onder het genot van wat kaas en goede wijn van de laatste zonnestralen van dit zomerseizoen te aanbidden.Niet te gek ver, zo'n 20 kilometer en een beetje ten noorden, van huis liggen de wijnvelden van Sonoma en Napa, een gebied dat qua geografie doet denken aan de vele wijnstreken die La Deuce France rijk is. Aftreksels van chateaus uit de Dordogne-, Bordeaux- en ChampagneStreek zijn rijkelijke vertegenwoordigd in dit gedeelte van Noord Californie. Volgens kenners de beste wijnstreken van de VS en zelfs internationaal slaan de wijnen uit de kelders van onder andere Domaine Carneros en Bouchaine geen gek figuur. Uiteraard spreken de echte fransen schande van deze toestanden omdat zoals het een ware framboos betaamt echte wijn alleen uit Frankrijk kan komen, daarmee voorbijgaand aan het feit dat de "waardeloze wijn" uit de VS gewoon door fransen gemaakt wordt maar dat terzijde. Als ome Francois denkt dat er niets goed uit de VS komt laat ik ze maar in die waan.
Maar goed, het gaat tenslotte over ons en de waardeloze tijden die we doormaken. In zware economisch edoch fantastisch meteorologisch weer reden ook gisteren limo's en touringcars af en aan vol aangeschoten toeristen en bewoners van de Bay Area. Wijnproeven is een mooi tijdverdrijf dat bij voorkeur niet gecombineerd dient te worden met het besturen van een vehikel; een designated driver is dus een must. Daar ik mijn verstand bij voorkeur met bier en whisky verbijster is het doorgaans ondergetekende die het stuur ter hand neemt als mijn prinses de roep van de kurk over de heuvels hoort galmen en een trip naar Domaine Carneros op het program staat. Doorgaans aanschouw ik wat verveeld hangend in een uitermate oncomfortable gietijzeren stoel, al kaas kauwend een alcoholvrije versnapering sleurpend, de bonte stoet wijnkenners die zich al foto's makend een weg baant door de tijnen van het domein maar maar zich maar zo snel mogelijk de, rijkelijk gevulde glazen te doen toekomen. Meestal maken mijn betere helft en ik heimelijk mensen belachelijk ervan overtuigd dat zij hetzelfde doen in onze richting; mensen kijken is een universeel.
Met het zakken van de zon rees ook gisteren weer het besef dat het leven best goed is. Recessie of niet.......we trekken nog maar een flesje open.
Het komt allemaal goed.
