2020 ... een goed begin

2020 ....

geen uitgebreide verhalen over de afgelopen maanden kunnen de waanzin hier de VS beschrijven maar ik krijg met (enige) regelmaat vragen over hoe het er hier aan toe gaat.

Het jaar begon goed met de beslissing ons kabinet om een iraanse generaal van het slagveld te verwijderen - een golf van cyberaanvallen was de verwachtte 'follow-up' en op 3 januari kon ik me de rest van mijn loopbaan zonder nieuws over Iran en welgezinden van oud-Persië nauwlettend in de gaten te houden. 

Voornoemde gekkigheid hield me dusdanig bezig dat ik het met alle soorten van genoegen aannam als goed excuus om me nagenoeg niet voor te bereiden op de Disney Marathon (1/12). Wat begon in een redelijke tempo maakte dra plaats voor iets dat zonder moeite de vergelijking met een, door artritis gekwelde, senior slakkegang kan doorstaan. De officiële DisneyRun foto's - die ze met veel plezier voor een godsvermogen van de hand willen doen - laten geen enkel moment van loopgenot en een veelvoud van puur lijden niet onbedekt. Het is echter geen moment in me opgekomen om de spreekwoordelijk pijp aan Maarten te geven. Voldaan!

Veel tijd om te helen was er niet daar daags na de lol de jaarlijkse trip naar DC op de planning stond en Jill en ik, nadat vorig jaar de plannen door de winter en overheidssluiting in het water waren gevallen, dit jaar toch wel de toerist wilden uithangen. Een bezoek aan het witte huis zat er niet in en ik moet ook bekennen dat ik me wel een beter tijd kan voorstellen om het 'risico' te nemen om POTUS tegen het lijf te lopen. 

Na een paar dagen wandelen was het tijd voor Jill om terug naar onze residentie in Florida te gaan zodat ik me volledig kon overgeven aan "con-life" in Arlington. De jaarlijkse Cyber Threat Intelligence Summit en aansluitende training (Open Source Intelligence) hield me nog 8 dagen in DC vooraleer een direct vlucht naar Seattle me voor een 3-daagse vergadersessie coast-to-coast verplaatste. Ik ben overigens redelijk zeker dat ik tijdens deze 16 daagse trip wel ergens het COVID virus heb opgelopen maar dat terzijde. 

Al het voorgaande nam plaats terwijl ik in een jonge en vitale 40-er was en nog geen twee weken later was het moment daar om Abraham te aanschouwen - twee minuten stilte en een stuk gebak later was ik officieel een oude man en over de 'spreekwoordelijke helft' Traditiegetrouw werd mijn verjaardag op grote hoogte gevierd - we waren weer op weg naar huis.

Wordt vervolg ...