wie herinnert zich de commercials niet van witte stranden, wuivende palmen en azuurblauw witter met wit schuimende koppen als waren het glazen heerlijk helder Heineken. Als kind droomde ik met grote regelmaat hoe het zou zijn om het Delftse Hout of Kijkduin te verruilen voor verre oorden als de Antillen, de Bahama's of wellicht zelfs Hawaii. Geen levende cel in mij kon op dat moment vermoeden dat ik anno 2011 al weer 6 jaar in de States zou wonen en met enige regelmaat (minimaal 1 keer per jaar) mijn vakantie in Hawaii zou doorbrengen.
Na vorig jaar The Big Island en Maui bezocht te hebben had mijn betere helft dit keer een trip naar Kauai “The Garden Isle” geboekt. Acht dagen van minimale professionele inspanning, zwemmen, wandelen en tot rust komen lag in het verschiet toen we op 12 augustus in het holst van de nacht ons bed uit moesten om rond 7 uur in de morgen met Alaska Airlines het luchtruim richt Lihue te kiezen. De directe vlucht naar deze, van de Hawaiiaanse eilanden verstgelegen bestemmingen duurt net geen 5 uur en het is mede daarom dat wij Hawaii verkiezen over het caribisch gebied. Op Kauai aangekomen bleek één van de koffers zijn weg naar Maui gevonden te hebben maar dat mocht de pret niet (al te lang) drukken; het was Beach Time!!
De volgende dagen werden als verwacht al snorkelend, zonnebadend, rondrijdend en uitrustend doorgebracht. Het verslag doen van de totale week lijkt me voor een ieder een wat minder boeiende aangelegenheid dus ik beperk me tot het verwijzen naar onderstaande dia-voorstelling.
Het viel in zijn geheel niet mee om afgelopen maandag weer aan de slag te gaan maar aan alle goede dingen komt een eind en ik prijs mezelf nog steeds gelukkig dat ik in deze kwallende economie nog steeds een baan heb om naar terug te gaan. Verder was het na een week van slechte dingen eten ook weer de hoogste tijd om weer aandacht te besteden aan het afvaltraject. Ik lig nog steeds goed op schema en hoop voor het einde van dit jaar mijn streefgewicht van 81kg te bereiken.
Gegroet
