Eindelijk, na bijna 2 maanden van plakken, weken en verzorgen was afgelopen week eindelijk het moment daar dat ik alle verband en pleistermiddelen in de kast kon mikken en weer als een normaal mens door het leven kon gaan.
Sinds mijn blindedarmoperatie van meer dan 2 maanden geleden was het een routine geworden; elke dag 2 keer werd ik geconfronteerd met de nasleep van mijn operatie. Meer nog was het een last op de schouders van mijn wederhelft. Mijn gejammer en gekerm negerend maakte zij dat ik met een gerust hart de boer op kon om mijn leven zo normaal mogelijk te leiden. Maar nu is dat allemaal voorbij, ik ben pleister- en verbandvrij.
3 comments:
Zullen we daar 30 april op drinken dan ?
Grrrrrreetz, Pielus !
ik wist niet dat jullie een reden moeten hebben om te drinken ??? whaahhahahah . Wij zijn blij dat het nu helemaal goed met je gaat broer en alles weer gewoon is . We zijn al aan het aftellen naar de dag dat we je weer ff kennen zien
heel veel liefs en een dikke kus van je zus en de groeten van de mannen
He Twan,
Eindelijk! Gefeliciteerd zal ik maar zeggen. En nu gewoon gezond blijven, dat maakt het voor je betere helft een stuk makkelijker.
Groetjes
Brenda
Post a Comment