in de periode van oktober tot en met februari. Niet dat Nederland in die periode niet mooi is; de vallende bladeren maken van Holland een Anton Piekoresk gebeuren als ware het een ansichtkaart die menig Nederlander in het buitenland een warm gevoel zou brengen, het is echter te koud voor een watje als ondergetekende blijkt te zijn.Een en ander werd ondervonden toen ik, nu bijna 2 weken geleden, weer eens voet zette op Nederlandse bodem. Het paradijs achterlatend was ik op donderdag 13 november op het vliegtuig gestapt om vrijdag op Schiphol aan te komen en direct een bescheiden long-pleuris op te lopen door een temperatuursverschil van zeker 20 graden in Hollands nadeel; ongelofelijk wat koud. Een vernieuwd respect voor het leiden van zwarte piet die immer al klappertandend van de kou achter Sinterklaas aansjokte om de oude mans zware werk te doen, maakte zich van me meester. Een en ander weerhield me echter niet van om het weekend flink wat pilsen en fout voedsel in te slikken.
Het was geweldig om familie en vrienden weer eens te zien en onder het genot van een hapje en een drankje weer eens live bij te praten over alles wat tegenwoordig de wereld draaiende en bezig houdt. Door e-mail, MSN en Skype is de wereld al eens stuk kleiner geworden maar er gaat natuurlijk helemaal niets boven een face-to-face ervaring in de warmte van een Hollandse huiskamer of restaurant/cafe. Het deed me goed om te zien dat ondanks jaren van afwezigheid mijn aanwezigheid nog steeds op prijs wordt gesteld. Jammergenoeg weerhield eerdergenoemde verkoudheid me er van om iedereen te zien die ik wilde zien maar dat komt wel weer een keer goed.
Ik heb me als gezegd weer goed vermaakt; o.a. mocht ik getuige zijn van een fikse overwinning van mijn cluppie, at menig bamihap, bezocht de Febo op het Olympia plein in Mokum, was een vaste gast bij de lokale chinees en deed me tegoed aan de huisgemaakte lasagne van mijn pa; helemaal goud!
Ik dank allen die mijn verblijf in Nederland weer onvergetelijk hebben gemaakt door me onderdak en een werkplek te bieden, naar Delft te rijden om koffie met me te drinken en/of te eten, het glas met me te heffen, me te verwelkomen in de warmte van hun huis, me bij het stadion een gevoel van "nooit-weggeweest" te bezorgen en iedereen die ik vergeten ben. Het was super jullie weer te zien en ik tel de dagen dat we elkaar weder zien. Ik kom zeker terug naar Nederland maar niet tussen Oktober en Februari (als het aan mij ligt!!)
Groeten uit een zonnig Californie.
2 comments:
Hey maatje
heb nog veel aan je gedacht toen het weer alleen maar kouder en kouder werd.
Een volgende keer tijdig zeggen wanneer je naar de Nederland komt, begin ik alvast een trui voor je te breien hihihi.
Vond het super om je weer gezien te hebben. Altijd te kort ! Een volgende keer moet je echt langer blijven, zeker als je voor een zonnige /warmere periode kiest om te komen. De zon zoals bij jullie in amerika kunnen we waarschijnlijk niet evenaren hier in dit bekrompen landje. Maar ach, de warmte van vrienden en familie moet een hoop goed maken. Ik kijk uit naar een volgende keer en hoop dat we dan meer tijd hebben.
Groetjes Miriam
hoi broer
OOk ik was blij om je weer eens in het echhie te zien . Ook die verkoud bij mij was iets meer dan verkoudheid maar weerhield me er niet van om naar Delluft te komen hoor. Krijn en ik hebben ook weer ff van je genoten . En lekker dat we nog ff hebben kennen kletsen tnx .De wedstrijd bij je cluppie was gelukkig ook goed hahaha en je welkom leuk he om te horen dat ze je naam noemen in zo een tempel hahahaha
In de Live stond ook een stukje helaas zonder foto maar ja je ken niet alles hebben.
nou veel liefs en tot chats mails en bels of ziens hahaha
Post a Comment