Cursus

Het leek me een aardig idee om me wat meer te verdiepen in de wereld die "information security" heet en dus moest ik van mezelf op cursus. Gelukkig is Oracle een groot voorstander van individuele ontwikkeling van het personeel en zolang je zelf onderzoek doet naar je trainingen en je je managers kan overtuigen van het nut van de training van keuze vinden ze het al gauw goed. Sterker nog; ze juichen het toe. Zodoende reisde ik vorige week zondag af naar El Segundo even ten noorden van Los Angeles om deel te nemen aan de "Essentials of Information Security" class. Een leerzame ervaring die me hopelijk verder helpt op mijn carrierepad. Na jaren desktop support te hebben gedaan ben ik de afgelopen drie jaar langzaam maar zeker overgestapt naar het netwerkgebeuren en de beveiliging van netwerken.

Maar goed, genoeg over mijn werk....nu de FUN. Daar de cursus zo'n 650 kilometer zuidelijk werd gegeven diende zich de gelegenheid aan om weer eens een fijn stukje motor te rijden en dan met name de kustweg die van zuid naar noord loopt; Pacific Coast Highway. Kronkelend als een slang baant HWY1 zich een weg langs de Pacific, biedt bij tijd en wijle spectaculaire uitzichten en is door zijn onvoorspelbare wegdek een uitdaging voor menig motorrijder. Peter, een kameraad van me vondt het vooruitzicht van deze rit dermate boeiend dat ie er niet moeilijk over deed om op vrijdag 650 kilometer naar het zuiden te blazen met als enig doel de terugreis op zaterdag. Minpuntje was dat de mist wat roet in het eten gooide en de panoramische uitzichten waar PCH bekend om staat me meer aan Holland dan Californie deden denken. Een licht vorm van heimwee maakte zich van me meester en dra dagdroomde ik over mijn aanstaande bezoek aan Nederland; gepland voor 14 november. Zelfs een idioot als ik weet dat dagdromen op de motor geen goed idee is dus ik besloot het vizier op scherp te zetten en te genieten van de weg die voor me lag en kilometer voor kilometer onder me doorschoot. Het door de mist ontbrekende uitzicht was niet het enige dat me aan Nederland deed denken; ook het zakkende kwik maakte de rit rit van 11 uur wat minder idylisch dan verwacht en of gehoopt. Het was dan ook goed om tegen achten 's-avonds de motorfiets te kunnen parkeren en het stralende gezicht van mijn wederhelft te zien. Een goede, leerzame trip.