(treur)Tortelduifjes

Voor de tweede keer dit jaar heeft een stel treur-tortels bezit genomen van een van onze hangplantenbakken om daar het voorbestaan van soort veilig te stellen. De eerste keer werd de vreugdevolle gebeurtenis van nieuw leven overschaduwdt door een "klein" familie-drama omdat Pino, zo gedoopt door ondergetekende, op jonge leeftijd de donkere zijde koos en besloot zijn kleine zus uit het nest te duwen om zodoende al het voedsel dat pa en ma afleverden met niemand te hoeven delen. Daar de eerste vlieglessen nog niet op de agenda waren verschenen overleefde het vogeltje de val van 2 meter, gebroken door de Barbeque niet en was alles voor Pino. Missie geslaagd.


Dit keer lijkt er wat meer harmonie te bestaan in het duivenest. Broer en zus, zo nemen we aan, delen samen het voedsel en de aandacht van vader en moeder en schijnen het goed naar de zin te hebben. Beetje jammer dat de ouders het hele balkon onder schijten maar dat hebben we er als pleeggezin graag voor over.

Er breekt zo nu en dan licht paniek uit in het het nest als op zaterdag en woensdag de planten bewaterdt dienen te worden, maar na een aantal weken zijn ze er nu aan gewend en wordt het overstromen van het nest als een noodzakelijk kwaad gezien. Deze vliegende poepmachines betalen immers geen huur en dus moeten ze blij zijn dat ik het nest niet met jong en al, van de eerste verdieping op straak mik. Voor nu is de verstandhouding goed.