Tuesday, December 18, 2007

Waar ik ook ben....

...ik blijf altijd klagen als een ware Hollander. In de zomer te heet en in de winter te nat. Nou leent het klimaat zich hier wat minder voor dit fenomeen. Over het algemeen zijn de zomers aangenaam en de winters mild. Wat te doen; geen reden tot klagen en toch die drang om te zaniken over het weer. Ik kan me normaal redelijk beheersen en verdrink mijn klaagbehoeften doorgaans in plassen Heineken en Whisky als de drang tot klagen me te veel wordt.
Een week geleden was ik mezelf niet en waagde tussen de spreekwoordelijke neus en lippen door tijdens een gesprek met Marco te memoreren dat het maar 15 graden Celcius was. Een gerechtvaardigde storm van kritiek was mijn deel. "Wat? Jij klaagt over 15 graden terwijl het hier -2 is?!?!" "Nou moet je ophouden" En gelijk heeft hij. Waar haal ik het lef en de gore moed vandaan om te klagen over het weer in dit paradijs. Goed we zitten dan wel niet op het strand met de kerst maar echt heel koud wordt het hier nooit. Geen sneeuw, nagenoeg geen hagel en schaatsen op de sloot hebben ze hier nog nooit van gehoord. Ik dacht altijd dat ik gewend was aan het koude weer dat Nederland doorgaans van Oktober tot en Maart teistert. Maar een warmer klimaat went snel. Je weet pas wat je had als je het niet meer hebt; voor het weer geldt dat zeker. Ik zou wat het weer betreft zeker niet meer terug willen.

1 comment:

Anonymous said...

Hebben wij ff geluk, hier regent het en we kunnen ons als echte Nederlanders gedragen. En ook de Amerikanen klagen genoeg over regen en wind hier, net Nederlanders, hihi.

Groetjes Cecil