Een welverdiende trip naar North Carolina en Florida.

Het zal u niet ontgaan zijn; ik was er even niet. Ik was w

eg van de Rat-Race in California, 10 dagen rust en relaxation! Oh wat keken my Princess and me daar naar uit. De maanden, weken, dagen werden geteld en nu zijn we al weer bijna een week terug. Time flies when you are having fun.

Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de vakantie deels onderbroken werd door Oracle-verplichtingen maar dat mocht de pret niet drukken. In deze virtuele wereld is werken vanuit een thuiskantoor geen probleem. Zelfs niet als het thuiskantoor 4500 kilometer van het traditionele kantoor verwijderd is. Maandag de 26ste moest er gewoon gewerkt worden maar de baas had er geen probleem mee als ik vanuit ons oude huis in Clayton, NC mijn kunsten vertoonde. Gotta love this! Ook had ik een conference call woensdagochtend om 6.00 uur maar voor het overige was het "vakantie-Galore"

Was vreemd om na 7 maanden weer rond te rijden in de omgeving die bijna 2 jaar lang ons thuis was. Een feest van herkenning en gang naar etablishementen die het verblijf in "the Bible Belt" enigzins dragelijk maakten. Het werd overduidelijk waarom we zo blij zijn daar niet meer te wonen. Een verzameling tegenstellingen met onze nieuwe woonomgeving waar ik u niet mee zal vervelen onderstreepte ons gelijk. We wilden daar weg; we moesten daar weg. Leuk om zo nu en dan naar toe te gaan maar niet om te wonen.

Het tweede deel van onze vakantie werd doorgebracht in het zonovergoten Florida. Velen weten wellicht dat Jills vader daar een functie bekleedt bij een van de meest tot de fantasiesprekende werkgevers; Walt Disney hetgeen een aantal niet zo nare voordelen heeft: korting op hotels, gratis entree etc, dus u begrijpt; daar komen we graag en regelmatig. Verziekt tot op het bot door deze luxe laten we soms een hele dag de parken links liggen en vermaken we ons met rondkijken in de hotels, winkelen en genieten van het zwembad. Het klimaat is subtropisch dus kans genoeg om lekker van de zon te genieten. Een van de dingen die me aantrekken in deze wereld van kunstmatig geluk is de manier waarop parken en resorts aangekleedt de diverse seizoen ondergaan. Kerst in Disney is echt "alle remmen los" en ik kan daarvan genieten; sorry! Enig spannend wapenfeit was een ober die net iets te enthousiast informeerde naar ons welzijn. Iets wat normaal lovende response oplevert maar door de kwaliteit van het hoofdgerecht was mijn reactie niet waar dit vriendelijk heerschap op gerekend of gehoopt had. Ik maak er namelijk een goede gewoonte van om een ieder, of ze daar nu om vragen of niet, te laten weten wat ik van dingen denk; goed of slecht. Een parade van managers en assistant managers trok aan onze tafel voorbij om exuses en compensatie aan te bieden. Waar ik er zeker niet op uit was om onze maaltijd vergoedt te krijgen stond de staf van Mamma Melrose erop om de rekening door te scheuren om er toch maar zeker van te zijn dat we tevreden waren. Maar goed; meer spannends is er niet voorgevallen.

Al met al zijn we lekker uitgerust en kunnen nu weer vol aan de bak in de jachtige maatschappij.

Het ga u goed.