"Rijden op de motor.....

is het mooiste wat er is. Beter nog dan bonken, hoewel da's ook niet mis" Het legendarische motorlied van Ome Henne. Ik brul het nog regelmatig als ik, met gesloten helm, het verkeer van San Francisco trotseer. Soms dagdroom ik dan met open ogen over de tijden van weleer. De jaren dat ik samen met mijn maatje Arjen kilometer na kilometer onder het rubber van mijn banden weg liet glijden. Van Nederland via de Ardennen, Luxemburg, de Jura, de Vogezen en de Alpen heel hard naar Zuid Frankrjk rijdend om daar wat op adem te komen, te verbranden en het bloedgehalt in ons alcohol wat op te krikken. Een en ander vond immer plaats op Camping Sabbel ma Do'r en aanverwante zaken als Le Millord en Amnesia.  Dit mondaine oord kreeg al snel de bijna "Financieel Waterloo" en het was dan ook niet verstandig er veel langer dan een dag of 5 te verblijven.

Beter reed men door naar Tossa de Mar alwaar Cala Llavedo, met zijn onvergetelijk lange en stijle trappen doorgaans de eindbestemming was. Deze stoffige, op een rijstsawa lijkende, camping was een oase van rust aan de anders chaotische noordkust van Spanje. Van hier uit maakte we uitstapjes naar Barcelona en niet te vergeten Llorett de Mar. Wat een tijd.

Rijdend van werk naar huis, een rit die me over vlaktes, heuvels en zelfs kleine bergen voert voel ik me zo nu en dan weer even die biker die altijd achteraan reed, veilig berg op en berg af poogde te rijden maar zo nu en dan een BDE-tje trok. Het zijn ook meestal de Bijna-Dood-Ervaringen die me wreed ontwaken uit mijn zwevende gemoedstoestand "Miste ik echt op een haar na die tram!?!?"

Het waren mooie tijden en goede herinneringen. Dingen die je meedraagt, die je,tot op zekere hoogte maken tot wat je bent. Op momenten als deze mis ik Nederland en oude vriendschappen meer en meer.

Groeten uit de VS

 

Voor alle duidelijk BDE is de afkorting van Bijna-Dood-Ervaring.