Een avondje Durham Bulls

een voor u allen wellicht onbekende naam maar hier in de omgeving staat een avondje Bulls gelijk aan vertier, vermaak en jolijt voor heel de famile. De Durham Bulls spelen dan wel geen Major League maar toch vinden ruim 20 duizend toeschouwers regelmatig de weg naar het stadion. In essentie geen sport waar ik zonder meer warm voor loop maar het vooruitzicht van bier, hotdogs en hamburgers kunnen yours truly zomaar van gedachten doen vevanderen...Go BULLS!

Het bedrijf waar de moeder van mijn betere helft haar emplooi vindt had het jaarlijkse familieuitje gesitueerd op een van de omlopen van het stadion hetgeen het personeel in staat stelde om onder het genot van een pils en vette hap te mingelen met de directie en familieleden van directe collega's. Met een half oog gericht naar het veld en een ander naar de rariteiten op de tribunes zat ik dus afgelopen vrijdag lekker onderuit gezakt met een Bud Light in de hand mijn tijd te verdoen in het Durham Bulls Athletic Park. Not a worry in the world. De sport doet me niets dus ik kan me er heerlijk niet over opwinden wie er wint of verliest, zou zo het moeten zijn. Geen stress gewoon relaxed. Gelukkig ben ik als immigrant nog immer een bezienswaardigheid en had dus aan aandacht geen gebrek. Praten over "the red light district" en beloven dat ik een vrouw van een collega van de moeder van Jill een authentiek Deens recept zou doen toekomen gaat me zeker met een pils zeer makkelijk af. Al met al een hele geslaaged avond. Maar aan alles komt een einde zo ook aan een avondje Bulls. Iets voor het einde maakten we dat we wegkwamen om niet na de wedstrijd in een ellenlange file terecht te komen.

Bij het verlaten van het stadion werd ons nog een aardige attentie van de sponsor van de dag aangeboden. Nog licht beneveld van een aardige hoeveelheid pils was ik plots de eigenaar van 2 gesneden broden, wit en bruin. Het moet ook niet gekker worden. Waar ik in het verleden nog wel eens door ME het stadion werd uitgejaagd werd ik hier beloond voor mijn komst met 48 sneden brood.......dra kwam mijn Nederlandse inborst boven en maakte ik gretig gebruik van de duisternis door een paar keer extra langs de attente bakkersmeisje te lopen om vervolgens met een kofferbak vol wit- en bruinbrood huiswaarts te keren. Wat een avond....Go Bulls!

Gegroet