Sunday, March 12, 2006

Alweer even geleden...

Het is al weer een tijdje terug dat ik voor het laatst de tijd nam om een stukje op mijn weblog te schrijven. Noem het luiheid, noem het gebrek aan inspiratie, noem het wat je wilt...het kwam er gewoon niet van. Wie o wie schrijft elke dag of week een stuk over zijn voortkabbelende leven als er niets bijzonders gebeurt. Het leven neemt hier meer en meer zijn normale gang en dat is een goed iets. Geen gevoel meer van een ver avontuur in een vreemd land. Geen worstelingen met overheidsdiensten en geen banenjacht meer. Gewoon 5 dagen per week met de lunchtrommel naar je werk om daar de spreekwoordelijke knaken te verdienen. 5 dagen? eeehhh nee! Vanaf aankomende week worden mijn 40 werkuren verdeelt over 4 dagen. Een vierdaagse werkweek in de States, daar had ik nog niet van gehoord maar het is een feit. Van zondagavond 22.00 tot donderdagochtend 08.00 en verder niet. Elke vrijdag een vrij-dag, waar ken ik dat van?! Ik voel me hier steeds beter op mijn plek.

2 comments:

Anonymous said...

Raar he dat je je na een tijdje een soort thuis gaat voelen. Het lijkt allemaal niet zo vreemd meer in tgenstelling tot de thuisblijvers. Ik probeer mijn logje ook zo goed mogelijk bij te houden.

Liefs cecile en de rest

Anonymous said...

Hoi Twan

Leuk om weer wat te lezen ook al hebben we elkaar van de week nog gesproken . We zijn zo blij dat het zo goed gaat daar maar dat weet je wel he?.
Veel liefs Corrinne en groeten van de mannen en van pa en ma

Ps Cecil is jou weblogje ook door een ieder te lezen? zoja mag ik het adres dan whahaha echt een nieuwsgierig tieppie hoor die zus van Twan