Zes uur later dan ik gewend was luidde ik samen met mijn eega afgelopen zaterdag het nieuwe jaar in. Terwijl een groot gedeelte van mijn voormalig thuisland al zijn roes uit lag te slapen zakte hier aan de oostkust menig bal, eikel en andere symboliek ter aarde om de komst van 2006 te vieren. Geen exoirbitante hoeveelheden, door lokale jeugd naar de voeten van argeloze voorbijgangers geworpen, vuurwerk maar strak georganiseerde ceremonies gebasseerd op oude en nieuwe tradities. Waar ik in het verleden luid schreeuwend en ciderslurpend de buren en diens buren aanvloog was het dit jaar wat rustiger. Jill en ik waren zaterdagmiddag afgereisd naar een Hilton hotel om daar met 1200 van onze meest vage onbekenden als drinkend en dansend het nieuwe jaar te begroeten. Want waar ter wereld je ook bent op oudjaarsavond vloeit de alocohol rijkelijk. Het duurde dan ook niet lang voor de lobby van dit keurige hotel bezaaid lag met flessen, slingers en omgevallen feestgangers. Geen vuurwerk om je de stuipen op het lijf te jagen maar eerlijk drinkende, hardwerkende lui die op deze speciale avond wat stoom afblazen. Een en ander verliep op wat scheld- en knokpartijen na heel gemoedelijk en we hebben dan ook besloten hier zeker geen jaarlijkse traditie van te maken. We hebben samen de avond van het jaar gevierd en genoten maar volgend jaar doen we het anders.

Voor ik het vergeet:

GELUKKIG NIEUWJAAR