Happy anniversary

Zondag vonden Jill en ik onze weg naar een luxe fonduerestaurant om te vieren dat we 6 maanden en een paar dagen geleden getrouwd waren. Eigenlijk hadden we de woensdag ervoor uit eten willen gaan maar mijn nachtdienst en een daarop volgende cursusochtend gooide wat roet in het eten. Op maandag 9 mei jl. gaven antwoorden wij beiden een volmondig "yes i do" op de vraag of wij elkaar zouden liefhebben tot de dood er op volgt. En het is hier traditie dat je een half jaar later viert dat je nog niet op die beslissing bent teruggekomen. Prima excuus om een vorkje te prikken bij The Melting pot. Waar fondue in mijn herinnering synoniem is voor familieaangelegenheden als kerst en sinterklaas specialiseert dit restaurant zich in deze verheven vorm van tafelkoken voor kleine gezelschappen die iets bijzonders te vieren hebben. Een niet te versmaden kaasfondue deed dienst als opwarmer voor de main course.....The melting pot special. Een schaal vol grote garnalen, beef terriyaki, de onvermijdelijke kipfilet, filet mignon en last but not least kreeft sierde onze tafel. Geen schalen met stokbrood en pruttelende pindasaus maar kreeft met rlijke botersaus. Zelf ben ik er niet zo wild dit in mijn ogen rijkelijk overgewaarde en naar kip smakende schaaldier maar naar het schijnt is het een delicatesse. Ietwat teleurgesteld over het ontbreken van de normaliter vanzelfsprekende patatschaal maakte ik er het beste van door me tegoed te doen aan al het heerlijks dat onze tafel bedekte, iets dat me prima af ging. Dra was de schaal ontdaan van mijn inhoud en zou het dessert worden geserveerd. Geheel in de trand van de avond doopten we enige tijd later stukken fruit, cake en andere zoetigheid in een pruttelende combinatie van witte chocolade en Oreo's (een soort chocoladekoekjes) een en ander wegspoelend met een prima kop koffie. Als u ooit in de buurt van Raleigh NC bent kan ik u zeker aanraden de Melting Pot aan te doen!