Erwtensoep met worst

Ertwensoep met worst
Het eten van deze lekkernij doet me denken aan winterse buien in Nederland. U kent ze wel de stormen die onstuimig tegen de gevel van je huis beuken terwijl de regen met bakken uit de hemel komt. Het gure weer dat de groene drek dat speciale cachet geeft. Want zeg snert eten in de zomer dat doet slechts een enkeling! Mag ik u aan een enkeling voorstellen…..van der Stap, aangenaam! Afgelopen zaterdag was temperatuurwijs gesproken (25 graden en windstil) in mijn ogen aan te merken als zomer en toch slurpte ik gulzig erwten uit een piepschuim beker. Een waar culinair orgasme mag ik wel zeggen. Snert in Raleigh, gekocht bij de “food booth” van Nederlandse club De Wieken op het internationale festival 2005. Waren de NC State Fair grounds 2 weken geleden nog het decor van mijn eerste fair-experience, afgelopen weekend was een deel van het terrein omgetoverd tot een soort wereldmarkt vol dans, muziek, eten en drinken. Landen als Iran, Frankrijk, China en Japan hadden hun best gedaan om de schaarse bezoekers te informeren over alles wat hun land de moeite van het bezoeken waard maakt. Ook Nederlands was dus vertegenwoordigd met een cultuur stand en voornoemde booth of food. Kaas, stroopwafels, lekkerbekkies en eerder geroemde soep werden gepresenteerd als zijn zij karakteristiek voor Holland. Samen met de real wooden shoes die rond de met tulpen omringde windmolen op schaal waren geposteerd was het geheel in mijn ogen zeer vooroordeel bevestigend. Het stereotype dat elke Nederlander zich, op klompen al tulpen plukkend en kaas kauwend, een weg baant naar zijn als huis dienstdoende windmolen valt na het bezoek van de International Fair moeilijk te ontkennen. Het had me mooier geleken als de veredelde koek en zopie-tent was uitgerust met hennepbladeren en rondborstige dames van lichte zeden. Maar wie ben ik!?