Wat beter..

gelukkig gaat het wat beter met mijn pa. Geen reden meer voor directe paniek. Hij moet nog wel een paar dagen in het ziekenhuis blijven maar de koorts is gezakt en zijn bloeddruk is weer op een normaal niveau aangekomen. De afgelopen dagen heb ik twee keer met hem gebeld en tijdens ons gesprek van vandaag hadden we het al weer over het voetbal van gisteren. Meer nog over H. Kraaij die we beiden niet kunnen uitstaan.
Hij maakte, in het kader van mijn ontluikend schrijftalent, ook een opmerking over het weggooien van talent. Mijn pa kon vroeger aardig zingen. Tijdens gezellige avonden klom hij met regelmaat op het biljart om daar zijn zangkunsten te vertonen. Een soort ongevraagde maar wel gewenste Idols-auditie was het gevolg. De Delfste Willie Alberti?! Nee dat niet maar wel heel onderhoudend en vooral gezellig. Volgens eigen zeggen heeft ie dat talent weggegooid door te veel te genieten van de geneugten van het leven. Het bijna je leven lang roken van zware shag doet je stem immers geen goed. Maar ondanks dat mijn ouweheer geen groot zanger is geweest en volgens eigen zeggen zijn talent heeft verbrasd is het de beste vader van de hele wereld. Gewoon omdat het mijn pa is en hopelijk nog heel lang blijft.
En voor wat betreft mijn schrijftalenten.....ik heb het beste lezerspubliek van de hele wereld!! Dank voor het lezen en de vele leuke en opbeurende berichtjes!