San Francisco

Op een hoogte van 10.000 meter met een bloem in mijn haar zit ik stil genietend van foute Nederlandstalige muziek een stuk te schrijven om mijn log weer eens te updaten. “We are going to San Francisco” Na nog geen 2 maanden deelgenomen te hebben aan het arbeidsproces in de VS zijn we al weer toe aan onze eerste vakantietrip sinds we hier samen zijn. De term “welverdiend” is dan wellicht niet geheel op zijn plaats maar ik moet u eerlijk bekennen dat een discussie daarover mijns inziens alle relevantie ontbeert. Verdient of niet… I don’t care! We gaan voor een lang weekend naar the Golden Gate city en zullen er van genieten alsof we er jaren op gewacht hebben. Op zekere wijze is dat ook het geval daar mijn eega niet kan wachten tot ze wederkeert in de stad die jarenlang als decor op de set van haar leven fungeerde en bijna 2 jaar geleden heeft verlaten. In Nederland werd me vaak toegevoegd dat het wel een hele stap was om zomaar alles achter te laten om in een ander ver land te gaan wonen en ik geef daar een ieder gelijk in. Het is zeker niet niks en daarom kan ik me heel goed voorstellen dat Jill niet kan wachten tot ze de contouren van stad en brug weer kan aanschouwen. Herinneringen ophalen van foto’s is leuk maar het herbeleven is nog veel leuker. Een in totaal 7 uur durende vlucht brengt ons 4500 kilometer ver van huis aan de westkust van Amerika naar de plek die haar thuis was waar zij zo graag weer zo wonen. Om verscheidende redenen zal dat verlangen voorlopig een verlangen blijven dus is het zo nu en dan bezoeken van onze voormalige thuishavens een goed alternatief. Of u nu wilt of niet; u leest wel hoe het geweest is!