Dit is de eerste entry in mijn Weblog geschreven in de VS. Na een emotioneel afscheid van oude en nieuwe vrienden op donderdag en vrijdag heb ik zaterdagavond afscheid genomen van mijn ouders en een paar ooms en tantes. Vooral het afscheid van mijn vader en moeder is me heel zwaar gevallen. Het valt niet mee ze achter te laten in de wetenschap dat ze zich, zeker in het begin, veel zorgen zullen maken over hoe het mij zal vergaan in het verre Amerika. Alle afscheid is moeilijk maar deze was extra zwaar. Ook het afscheid van mijn zus, die me naar het vliegveld heeft gebracht, was er een die me niet in de spreekwoordelijke koude kleren ging zitten. Maar goed, het is allemaal voor het goede doel. Samenzijn met diegene waarvan ik het meeste hou van allemaal....Jill!
De vluchten waren redelijk ok. Als je er van uit gaat dat het allemaal een drama wordt valt het meestal wel mee. Het wachten op London Gatwick ( 6 uur ) viel wel wat tegen maar ja je kan niet alles hebben. Het vliegen van London naar Raleigh-Durham viel ook wel mee daar ik er redelijk aan gewend ben om lang in een vliegtuig te zitten. Met wat lezen en film kijken vermaak ik me meestal wel. De rompslomp bij de Immigratiedienst viel op zich ook wel mee maar ik moest helaas wel wachten tot alle mensen uit de Boeing 777 de douane gepasseerd waren voor mijn Visum werd bekrachtigd.
Bijna 21 uur nadat ik die dag was opgestaan kon ik eindelijk mijn lieve meid in mijn armen sluiten en was alle sores van de dag verdwenen als sneeuwe voor de zon. Ik ben in AMERIKA!!! I'm gonna Make it!
No comments:
Post a Comment