Een brok in mijn keel....

dat is wat ik de laatste dagen regelmatig heb mogen ervaren. Was daar maandag het afscheid van twéé goede vrienden. Dinsdag was er een verrassingsbijeenkomst voor me geregeld op de Beestenmarkt in Delft. Nagenoeg al mijn vrienden, die ik nog niet had gezien of zou gaan zien voor mijn vertrek, hadden zich na het voetballen verzameld op dit o zo gezellige plein in de Delftse binnenstad. Het kostte enige moeite om ons met een dergelijk grote groep te settelen op het terras van de Pieper maar na veel vijven en zessen zijn we daar dan toch in geslaagd. Wat volgde was een gezellig onderonsje met een hapje en een drankje. Onvermijdelijk was daarna het afscheid nemen aan de beurt. Het valt niet mee om gedag te zeggen tegen mensen die je zo lang kent en nagenoeg wekelijks ziet. Het is dan ook onwerkelijk om je voor te stellen dat het wel eens een jaar zou kunnen duren eer je elkander weer ziet... Het is niet anders!