In the land.....

..of Milk and honey!!
Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Mijn eerste stappen in de, net als in Nederland, bureaucratische wereld die ambtenarij heet. In tegenstelling van wat mij in Nederland door het consulaat was toegezegd moest ik namelijk zelf mijn SSN aanvragen. Dit amerikaans equivalent van het oerhollandse Sofinummer is namelijk onontbeerlijk bij het verrichten van arbeid, het halen van het rijbewijs en, niet te vergeten, het betalen van belasting.
Mezelf posterend tussen het schuim der aarde enerzijds en het trotse verleden van de Amerikaanse samenleving anderzijds viel me op dat ik nagenoeg de enige was die het lef had om tegen zowel de blanke én de zwarte bevolkingsdelegaties aan te ouwehoeren. Deze bonte verzameling mensen was samengekomen om de SSS te overtuigen van de noodzaak tot persoonlijke noodhulp. Enigzins verbazend omdat in Nederland de algemene impressie is dat er, eenmaal uitgewerkt, geen rooie cent te halen is in het land van ome Sjors. Niets blijkt echter minder waar. Het wachten in de lange rij gaf me de gelegenheid datgene te doen waar ik redelijk goed in ben...slap ouwehoeren met de inheemsen. Na enig wachten werd ik als allochtoon keurig te woord gestaan door een dame voor wie de ambtenarij gesneden koek bleek te zijn. Kort, kordaat en zakelijk vulde ze met snelle muisklikken een formulier in en meldde mij daarna dat mijn Social Security Card na ongeveer 2 weken in de bus zou vallen.....weer een stap in juiste richting gezet!