Loterij Koorts

het zal u niet zijn ontgaan; de Mega Millions loterij had gisteren een van de grootste, zo niet de grootste jackpot ooit. Aan het einde van de dag zat er 640 miljoen dollar in de pot en de kans om deze gigantische prijs in de wacht te slepen was 1 op 176.000.000 of zoals ik mijn wiskunde leerkrachten altijd voordroeg 1 op 2; je wint hem of je wint hem niet. Maar of het nou goede kansen or waardeloze kansen waren de grote poet ging gisteren aan onze neus voorbij. De investering van $ 5 leverde slechts 2 goede nummers op, hetgeen net zo goed is als helemaal niets.

In de dagen voorafgaand aan de trekking stond het nationale nieuws bol van de grote happening en overal werden mensen uitgehoord over hoe zij, als vrouwe fortuna hem of haar gunstig gezind was, het bijna half biljoen zouden spenderen. Reacties varieerde van o.a. stoppen met werken, een gigantische vloot auto's kopen, aan goede doelen geven tot “ik heb geen idee, daar denk ik echt niet over na” Ik schaar mezelf in de laatste groep omdat ik simpelweg niet de fiducie heb dat zo'n geweldige smak geld onze kant opkomt, de kans is gewoonweg te klein. Het lijkt me echter dat de winnaars van gisteren wellicht ook dezelfde mening zijn, of betergezegd waren toegedaan terwijl ze nu wellicht al een zwembad hebben laten vollopen met 25 jaar oude single malt om er de eerste 3 dagen niet meer uit te komen. Er is dus, zij het een kleine, hoop. 

We keep on playing.

Gegroet