Sjoukje...

vorige week berichtte ik u vanuit het vliegtuig naar Hawaii over een korte vakantie die ons in het verschiet lag. Deze vakantie is inmiddels voorbij en ik zal hier zeker nog uitvoerig verslag van doen. Toen ik echter vandaag probeerde de tijd te nemen om mijn relaas op digitaal papier las ik vluchtig de diverse blogs die ik poog bij te houden en verloor terstond de lust om u allen deelgenoot te maken van mijn vakantie plezier. Het bericht dat Sjoukje Jansen na een dappere strijd met A.L.S., beter bekend al Lou Gehrig's disease, eind vorige week is overleden kwam niet geheel onverwacht maar toch als een klap.

Deze fysiek sterke vrouw die in minder dan een jaar tijd door deze ziekte werd gesloopt en nu niet meer is, blogde er ondanks haar ziekte lustig op los en zag zo kans om op strijdlustige wijze deze letterlijk slopende ziekte een gezicht te geven. Samen met haar Han en 3 kinderen maakte ze het beste van de veel te korte tijd die haar gegeven was sinds Lou in haar leven verscheen. Een verschijning in “De Wandeling” maakte duidelijk dat Sjoukje, ondanks dat ze wist dat ALS uiteindelijk de overhand zou krijgen en haar uit dit leven zou wegrukken, sterk in het leven stond. Haar weblog op Hyves werd dagelijks door honderden mensen gelezen en een ieder leefde toe naar het onvermijdelijke moment dat naderde met rasse schreden. De kwaliteit van Sjoukje's leven nam met de dag af, haar lichamelijk toestand verslechterde met de dag maar haar mentale weerbaarheid en sterke karakter bleef tot aan haar dood een inspirerend iets. Een van haar citaten: “Celebrate Love & Life” dekt de lading perfect.

Rest mij Han, de kinderen en alle familie en vrienden sterkte te wensen met het verwerken van dit verlies.

Antwan

Ps,

doe me een lol en stem (het liefst elke dag) hier in een poging om Sjoukje persoon van het jaar te maken.