Even wat minder...

Het zou onmenselijk zijn om nooit wat tegenslagen te hebben in het leven. Het zou je doen denken dat alles vanzelf gaat en er niets meer te klagen valt. Teruglezend in mijn blogs van de afgelopen maanden en jaren valt me op dat ik louter leuke en spannende ervaringen op het elektronische papier heb weten te zetten. De regel bevestigende uitzondering is wellicht mijn bijna dood ervaring in 2006 toen een gebarsten blinde darm me bijna het leven kostte maar buiten dat gaat alles geweldig.

De ellende van 30 april is hier zeker niet onopgemerkt gebleven en de gebeurtenissen in Apeldoorn hebben bijeenkomsten die vol lol en jolijt gepland waren omgetoverdt tot sobere, bijna uitvaartachtige samenkomsten van Nederlanders in de Bay Area. Minuten stilte en toespraken van hoogwaardigheidsbekleders deden de 10.000 kilometer die ons hier van het vaderland scheiden overbruggen door gevoelens van onmacht en medeleven. Ondanks dat we hier de States wel wat gewoon zijn raak je nooit gewend aan het idee dat er mongolen rondlopen die tot zulke daden in staat zijn. Het is helaas de realiteit van deze tijd en we moeten ons schrap zetten voor meer van dit soort dwaze acties in de toekomst. Mijns inziens heeft het echter geen nut om daar continue mee in het achterhoofd te lopen omdat dat de kwaliteit van dit prachtige leven zou overschaduwen en teniet doen. We leven door en daar kan geen K T wat aan veranderen.

Op het persoonlijke vlak heeft mijn veel betere helft een tegenslag te verwerken gehad toen ze recent te horen kreeg dat de operatie aan haar knie uitgevoedt in 2005 niet het gewenste resultaat heeft gehad en we nu rekening moeten houden met een herstellende ingreep. We moeten nog even de uitslag van een MRI afwachten maar het zit er dik in dat Jill onder het spreekwoordelijke mes moet. Een zure appel, zeker omdat de imbeciel die op een mooie zomeravond met een fikse sliding mijn lief het ziekenhuis inschoptte nooit enige vorm van betrokkenheid heeft getoond. Sterker nog.....via juristen werd en wordt alle verantwoordelijkheid ontkent hetgeen een vergoeding van schade in de weg staat.

Het is echter beter om vooruit te kijken en te werken aan herstel. Vooruit kijken en niet achterom.

Gegroet