In het gips......

zit mijn zuster met haar been omhoog. Totale rust voorgeschreven geniet ze de geforceerde rust van haar onderbeen; niet bewegen voor vier weken. Rust die een aandoening aan haar voet moet verhelpen en haar weer als een spreekwoordelijke kiviet door het leven moet doen laten stappen.

Nou komen dat soort dingen nooit echt gelegen maar de timing is nu wel erg waardeloos. Door dit gebeuren kan ze niet werken; iets waar ik persoonlijk niet zo mee zou zitten maar het schijnt dat mijn zus het haar werk leuk vindt; het idee!?! Werken met plezier heb ik voor het laatst gedaan toen ik als snotaap in "In De Hoven" aardbeien en kersen stond te verkopen, sindsdien is het met de arbeidsvreugde bergaf gegaan. "Werk is leuk maar er gaat zo verschrikkelijk veel vrije tijd in zitten" is mijn motto!

Maar goed ik drijf af van het onderwerp van deze blog-entry. Mijn zus werkt dus met veel plezier sinds een paar maanden als steward in de Amsterdam Arena. Met grote arbeidsvreugde staat zij voor, tijdens en na de wedstrijden van AJAX garant voor de ordelijke in- en uitvoer der gasten. Een vriendelijke lach, een korte babbel zijn haar wel toevertrouwd en ik kan me dan ook niet aan de indruk ontrekken dat ze uitermate geschikt is voor dat werk. Ik weet dat het goede supportersvolk niet altijd het gepaste respect weet op te brengen voor het werk dat de stewards doen. In de ogen van menig fan is het, voor de zoveelste keer tonen van je toegangskaart een hinderlijke vertraging in de gang naar het hoogtepunt van het weekend of de doordeweekse avond. "Ken je me nou nog niet" grijnsde ik met regelmaat tegen de roodgejaste dame verantwoordelijk voor de orde in het vak waarin ik met vrienden rood-wit lief en leed deelde.
Ik kan me echter ook voorstellen dat het soms niet zo eenvoudig is om daar aan de poort te staan en iedereen "lastig" te moeten vallen. Er zal dan ook wel eens een onvertogen woord vallen en ik denk ook dat een specifiek persoonlijkheid verreist is om dat werk met plezier te kunnen doen. Het mede daarom dat ik apetrots ben op het werk wat mijn zuster doet. Dat mag gezegd worden.

Zus, ik hoop dat je dra hersteld en je plek tussen de stewards van de Arena weer op kan eisen.