Jan en Frans

Vroeger verliet ik nog wel eens een feest voortijdig als het de CD-speler dreigde mishandeld te worden met digitale klanken van minkukels als Jan(tje) Smit en Frans "mag ik nummer 10 met nasi" Bauer. Met intens afgrijzen aanschouwde ik mening gezellige verjaardag ontaarden in een meezingfestijn dat een weldenkend mens tot waanzin zou drijven. "ik vlieg met jou naar de regenboog" en terwijl ik dat doe zing ik "dit lied voor jou alleen" Als liefhebber van clubs als De Dijk, Blof en wat zo meer zij was het in mijn ogen "not done" je over te geven aan deze smartlapperij. Tuurlijk luisterde en adoreerde ik Hazes maar dat was een hele andere categorie. Hazes was Hazes en daarmee uit. Jongens als Smit en Bauer waren toen in mijn ogen geen knip voor de neus waard en het verbaasde me dan ook te zien dat de fanschare van deze 2 aanzienlijk was en uitgroeide tot een waar gevolg. Dat was vroeger!

Nu, waardeer ik meer een meer het Nederlandse lied. In dit land verzadigd van elkaar phonetisch bedreigende rappers, meer en meer Idolswinnaars en ander muzikaal braaksel is het een verademing om Neerlands trots te beluisteren. Mijn Ipod heeft namelijk alleen maar Hollands klanken in haar geheugen. Frans Bauer, Blof, Jan Smit, Hazes etc etc. Luid meezingend op de fiets maak ik een vreemde vertoning in Marin county maar dat deert me niet. Uit volle borst zing ik alles mee, hetgeen me nog het meest doet denken aan feesten en partijen uit het verleden. Feesten die werden bezocht na het wegrennenn van verjaardagen vol muzikale wansmaak.

Ik maak dan ook graag van de gelegenheid gebruik om mijn welgemeende excuses aan te bieden aan een ieder die ik voor idioot (of erger) heb uitgemaakt puur en alleen omdat zij destijds zagen wat ik nu zie.

Jan en Frans jullie zijn kanjers en als jullie ooit in de buurt van San Francisco zijn kom ik naar je concert. 

Gegroet

Ps, mijn mening of Rene de Haan is onveranderd.......