You can win if you want..

Wij, mijn eega en ik, doen er alles aan om zo gezond en verzorgd mogelijk door het leven te gaan. Zo ga we met grote regelmaat naar de sportschool, proberen we zo veel mogelijk gezond te eten en gaan we zo nu en dan naar een Nail-shop om een fijne mani- en pedicure te laten performen. Dat mani-gebeuren is exclusief meer iets voor Jill, daar voel ik me dan weer net te veel mand voor, maar zo eens in de zoveel tijd is het heerlijk om je teennagels niet zelf te doen maar door een ander te laten knippen. Lee Spa Nails is een stukje klein Vietnam in het zuiden van de VS. Deze salon is van voor tot achter gevuld met hardwerkende Vietnamezen die er alles aan doen om het lijden zo soepel mogelijk te laten verlopen. Zo krijg je wat te drinken, wordt je volcontinue vriendelijk toegelachen en worden je oren gestreeld met muzac-achtige muziek. Afgelopen maandag werd ik echter heel aangenaam verrast door een uur lang Modern Talking, gedraaid door een van de medewerkers die me vol trots vertelde een collectie van wel 5 cd's van deze in Amerika nooit doorgebroken band. Waren zij in europa aan het einde van de jaren tachtig niet van de radio te slaan en kon je geen dancing binnenlopen zonder ze te horen, hier kregen de goed-gestylde krubbelbollen geen of nagenoeg geen Airtime. " I know my music " glimlachte Kim voor ie geconcentreerd verder vijlde aan de nagels van een zuidelijke dame die het gejengel van M.T. duidelijk minder waardeerde van voornoemde nagelvirtuoos en ondergetekende..."You can win if you want"