Thank G. it's friday

U kent het allemaal; het gevoel dat je werkelijk toe bent aan het aansluipende weekend. Na net geen volle week (hard) werken heb ik nu al het gevoel dat ik het weekend verdiend heb. Het weekend is niet zoals de voorgaande weken komen aanwaaien, het is welverdiend en ik ga er van genieten. Het gevoel dat de dagen niet voorbij lijken te gaan in de eerste werkweek na een lange vakantie moet iedere lezer herkennen. Het terugkomen in het ritme van verplicht vroeg opstaan en ook daadwerkelijk gelijk in actie komen. In de voorbije 7 weken was het vroeg opstaan onderdeel van de dagelijkse routine maar op die memorabele donderdag bij MickeyD na was er nauwelijks tot geen actie te bespeuren in mijn gezapige leventje. Deze week was echter alles anders: opstaan, koffie drinken, douchen, ontbijten en hup de file in op weg naar een lange dag vol lees- en meeluisterwerk. Een dag vol strijd met de klok, de slaap en het gebrek aan koffie. Bij mijn nieuwe werkgever is namelijk in tegenstelling tot het heerlijke Fortis geen oneindige voorraad koffie beschikbaar. Ook het smokkelen met lunchpauzes, al dan niet afgekocht met ijs of andere zooi van de markt, is not-done. Je komt, je werkt, je neemt 60 minuten pauze, je werkt nog wat en je gaat weer naar huis...that's it. En als het je niet bevalt is ---> het gat van de deur. Wat een heerlijk regime. Ik ga het hier naar mijn zin hebben dat weet ik nu al! Ook de dresscode is niet helemaal wat ik gewend ben. Was het bij Fortis voor de mannen onder ons uit den boze om, al vallen de kraaien dood van het dak gedeeltes van het (onder)been te tonen, ...hier maakt het niet uit; je doet maar. Zo lang je je werk goed doet kom je zelfs weg met het dragen van een Elmo-pak. Heerlijk!
Ik ga genieten en groet u allen.