Nog maar 2 weken voor ik mijn spreekwoordelijke biezen zal pakken en het mij zo geliefde vaderland voor langere tijd zal verlaten. Voor diegene die het nog niet weten; ik ga emigreren. Verhuizen naar het buitenland is in mijn ogen een passerende term dan emigreren. Ik verhuis naar de States zoals een ander verhuist naar Gronningen of erger nog rotterdam. Ik zal mijn familie en vrienden minder zien en de Nieuwe Kerk van Delft moeten missen.
Nog maar twee weken voor ik met koffers vol kleren en een rugzak vol verwachtingen mijn opwachting zal maken in het land van de onbegrensde mogelijkheden. Het land waar een pindaboer president kan worden en een oostenrijker gouverneur. Het land waar de burgers koning zijn en de king of pop de sigaar is.
Maar ik moet eigenlijk zeggen "Nog 2 hele lange weken" voor ik mijn meissie, vriendin en vrouw weer zie. Ik ben in de gelukkige positie dat alledrie zijn verenigd in 1 vrouw; Jill. En ik kan niet wachten tot ik daar naar toe mag.
Vandaag zou eigenlijk in het teken staan van verhuizen van wat spullen naar mijn garage maar een avond vol alcoholische versnaperingen heeft deze plannen ietwat doorkruist. Brak als ik ben heb ik het alleen gepresteerd om bij mijn ouders langs te gaan en daarna een prima edoch supervet ontbijt te scoren bij de plaatselijke patat-koning. Lang leve het cholestorol.
No comments:
Post a Comment