Festivus

Lief, attent, heldhaftig, vastberaden …. allemaal termen die zomaar op mij van toepassing zouden, wellicht moeten zijn. Althans dat is mijn bescheiden mening. Het zijn labels die men zonder met de ogen te knipperen zonder meer op mijn voorhoofd mogen plakken; I 'm cool with it. Een van de weinige dingen die ik daarentegen zeker niet ben is PC oftewel politiek correct.
　

Het is een term die me de haren in de nek doet rijzen en ik gemakkelijkheidshalve niet erken als deel van de Nederlandse taal. Mijn Turkse vrienden van weleer mogen niet meer als Turk worden omschreven, het omschrijven van een persoon terwijl daarbij de huidskleur gebruikend levert al snel klachten op, liliputters mag je tegenwoordig alleen als little people omschrijven en zo kan ik nog wel even doorgaan.
　

Waar men zich vroeger meer een leven en laten leven mentaliteit opspeldde let men tegenwoordig, mijns inziens, net even te veel op of tradities/gewoontes niet ergens op de wereld een minderheid of meerderheid tegen de borst stuit. Is het niet de, overigens begrijpelijke, over de rol van zwarte piet tijdens de Hollandsche Sinterklaasvieringen over de hele wereld dan is het wel dat Kerst niet meer gevierd mag worden omdat het Joden en African-Americans te veel is om een kerstboom te zien verrijzen in een ruimte waar ze zich dagelijks moeten melden voor het verrichten van overbetaalde vormen van arbeid.
　

Het reclamebureau waar Jill werkt is zo'n organisatie waar Kerst in de ban is en in plaats daarvan Festivus wordt gevierd. Festivus, een waardeloos compromis van feestdagen waar een ieder zich in kan vinden zonder aanhangers van welke religie dan ook het gevoel te geven dat ze (of we) er niet bijhoren. Waar gaat dit heen? Alsof het gemiddeld kantoorgebouw te klein om een fijne menorah, een kwanza stok en een kerstboom te huizen. Can't we just all get along? Openbare vertoningen van religeuze feestdagen schijnen al al lang niet meer te kunnen en ik verbaas me dan ook de Santa nog steeds met zijn "kleine" helpers door de straten van de wereld mag paraderen zonder dat er ergens een vereniging van kleine mensen opstaat om te protesteren tegen het uitbuiten van elfjes door een veel te zwaarlijvige blanke man die het hele jaar op zijn luie reet toe zit te kijken hoe zijn in groen geklede slavenkorps de meest waanzinnige cadeaus in elkaar zet. Daar hoor je gelukkig nog niemand over maar dat is natuurlijk een kwestie van tijd.
　

Ik zal het allemaal wel verkeerd zien, ongevoelig zijn voor de sentimenten uit het verleden en kortzichtig zijn. Het zal wel. Kerst op kantoor moet kunnen, Kwanzaa parades lijken me leuk en gezellig, als je ooit op een Hanukkah feest bent geweest tel je vervolgens de dagen tot de volgende editie en het Suikerfeest aan het eind van de Ramadan schijnt super te zijn. Die gozer die op de lagere school naast me zat kwam uit Turkije en de manager van het kantoorgebouw waar ik mijn eerste Amerikaanse baan had was niet anders te beschrijven pik-zwart en ik was niet helemaal zeker of hij ooit in Afrika geweest was of dat de wieg van zijn voorvaderen wellicht ergens anders op de aardkloot had gestaan.

　
Ik wordt doorgaans als "Big white guy" omschreven en dat is prima. Ik zou natuurlijk beledigd kunnen zijn dat men de moeite niet neemt me als Dutch-American te omschrijven maar voor de leek lijken wij Scandinaviërs (!?!) allemaal op elkaar dus dat kan je niemand kwalijk nemen. "Big white guy it is"

　

Gegroet.