Juni 2011

Back to the roots …..

op donderdag 16 juni togen Jill en ik, per over nacht vlucht, via Ohio naar Michigan om daar de eindexamenfeestjes van 2 van haar nichtjes mee te vieren. Saginaw MI, de plaats waar Jill haar eerste daglicht aanschouwde ligt zo'n anderhalf uur rijden van Detroit maar de eerste overnachting vondt plaats aan de oevers van meer Potsego in Gaylord, een gehucht een kilmoter of 200 verderop richting het noorden. Oom Dick had genereus aangeboden om de eerste nacht door te brengen in de “cottage” van de familie Honig hetgeen voor Jill een reis terug in de tijd betekende daar menige vakantie en weekend door haar en haar familie werd doorgebracht met wandelen, tubing en zwemmen in het meer.

Na de nacht het knusse (lees krappe) vakantiehuisje te hebben doorgebracht zetten we op zaterdagmorgen koers naar Michigan om daar samen met de familie te genieten van zon, een glaasje water, wat kleine hapjes en verhalen over Jill haar jeugd; uitermate vermakelijk. Daar de middag laat en de avond nog jong was besloten we onze huurauto door de, hier en daar wat vervallen, stad Saginaw te sturen. Terwijl ik me bezighield met het ontwijken van bestuurders die bij het invoeren van een ouderdomslimiet voor het besturen van een auto zonder pardon van de weg zouden worden gehaald, genoot Jill van het zien van allerlei plekken waar ze als kleuter regelmatig kwam. Na een visueel en gastronomisch feest der herinneringen keerden we op dinsdag weer huiswaarts.

Antwan v2.0....

langzaam maar zeer zeker wordt ik ranker en lichter. Sinds mijn officiële, mentale start op weg naar een beter ik ben ik inmiddels 29 kilo afgevallen en voel me helemaal geweldig. Ik mag sinds 2 weken weer, zij het met extreme mate, weer alles eten en ik moet van het hart dat een (heel) klein stukje chocolade als een grote traktatie werd ontvangen. Ook ben ik ontheven van elke limitatie op het gebied van sporten dus ik ben vol aan de bak met wandelen, joggen, sportschool en pilates. Het gaat super!!

De griffin,

een mythologisch wezen; half leeuw, half arend prijkt sinds kort in permanente vorm op mijn rechterbovenarm. Lang was ik op zoek naar de ultieme manier om die stap ik in Juli 2005 maakte te memoreren.

De tatoeage leverde gemende reacties op maar ik moet eerlijk bekennen dat ik hem schitterend vindt en dat is waar het eigenlijk om gaat. Vindt hem mooi, vindt hem afschuwelijk.... het is me om het even.

Gegroet.