Ben ik weer

Een maand geleden richtte ik me voor het laatst to u. Een trieste dag gevuldt met mooie herinneringen. Daar het op het werk razend druk was (en is) en er weinig spectaculairs te melden viel was de motivatie om mijn elektronisch dagboek bij te houden ver te zoeken.

Ik ben echter wel in de tussentijd naar “the Old Country” geweest om familie en vrienden te bezoeken, alle heerlijkheden tot me te nemen en Koniginnedag te vieren. Een 10-daags bezoek dat zoals altijd is voorbijgevlogen; voor ik het wist zat ik weer in het vliegtuig naar huis. Ik heb de meeste mensen die ik wilde zien gezien maar het bleek weer onmogelijk om iedereen te zien, tegen het lijf te lopen of te bezoeken. Voorwaar mijn welgemeende excuses.

  

                                      
        

Gedurende mijn verblijf in Holland heb ik me (redelijk) ingehouden, op Konigginedag na ben ik geen enkele keer in “kennelijke staat” geweest. De rest van de dagen in Nederland stonden in het teken van geestelijke voorbereiding op mijn aanstaande operatie; gepland voor aankomende dinsdag (24 mei) om 09:30 plaatselijke tijd.

Na jaren, decennia met mijn overgewicht getobt te hebben ben ik mans genoeg geworden om toe te geven dat ik a) er last van begin te krijgen en b) hulp nodig heb in de strijd tegen de kilo's. Dr. Cirangle zal over een paar dagen mijn maag verkleinen tot de grootte van een walnoot, hetgeen me door verkleining van mijn eetlust en vermindering van eetlust een wapen geeft die me hoopvol maakt om na al deze tijd de strijd tegen de immer groter wordende zwembad te winnen. Ik ben inmiddels al een kilo of wat afgevallen en er moeten er nog vele volgen om een gezond gewicht te bereiken. De onmogelijkheid om te over-eten gecombineerd met een straf diet/exercise regime zal em helpen om dat doel te bereiken.

De chirurg is er kundig en ik heb er alle vertrouwen in dat het allemaal goed gaat maar een paar extra, wereldwijd gedraaide duimen kunnen nooit kwaad ;-)

Gegroet,

Antwan