Cholestorol en Alcohol

De afgelopen weken....

zijn als een waas voorbijgetrokken aan het bewustzijn van ondergetekende. Geheel tegen wat ordinair is moest ik namelijk een week lang vroeg mijn lappenmand verlaten om, geheel gekleed, op de motorfiets 110 kilometer heen en weer naar San José te rijden om aldaar een kennisvergrotende school-sessie van 5 dagen bij te wonen. Daar ik normaal gesproken in korte broek en (optioneel) t-shirt mijn werkzaamheden van huis verricht was dit een vreemde gewaarwording waar ik eerlijkheidshalve heel moeilijk aan kon wennen. Ik was dan ook verguld toen op vrijdagmiddag de schoolbel het aanstaande weekeinde aangekondigde.

Het weekend bood echter geenszins mogelijkheden to rust en vrede daar er gewerkt moest worden aan de jaarlijkse conventie in het centrum van San Francisco. Dit alsmaar groter wordende evenement lijdt links en rechts tot ergernis van de lokalen maar het feit dat in de week van OOW'10 voor ongeveer 100 miljoen aan hotelkamers werd verhuurd doet me vermoeden dat San Fran redelijk garen spint bij Uncle Larry's Gathering... so suck it up! Mijn taak is doorgaans het verrichten van hand en spandiensten tijdens de transformatie van hotels tot klaslokalen voor workshops. Het uitlopen van switches, het leggen van netwerkverbindingen en vastplakken van kabels over de grond is even leuk maar gaat na zo'n 12 uur toch een beetje tegenstaan. Verblijven in een redelijk hotel en de overuren maken de druiven echter minder zuur.

Het absolute hoogtepunt van de afgelopen 2 weken was echter afgelopen zaterdag; het eerste “you bring it and we will deep fry it” feest. In een vlaag van (hopelijk tijdelijk) verstandsverbijstering had ik enige tijd geleden tussen neus en lippen door laten vallen dat het wel een aardig idee zou zijn om een vetpan-fuif te organiseren. Daar het in de States redelijk gewoon is om je gasten te verzoeken iets mee te brengen leek me dit naadloos aansluiten bij mijn hunkering naar patat met mayo. Zo gebeurde het dat we met een groep van ongeveer 15 man rond de frituurpan op het veel te kleine balkon zaten te luisteren naar in het vet sputterende bitterballen, frieten, kip, pizza, kaasballen en champignons. Zonder al te veel in detail te treden is kan ik melden dat één en ander wellicht voor herhaling vatbaar is maar dat het avontuurlijke de volgende keer wellicht minder present zal zijn. We houden het de volgende keer maar bij frieten en, volgens Hollandsche maatstaven, normaal frituur-voedsel. Het heerlijk avondje sloeg gelukkig wel een aardig gat in onze bier- en wijnvoorraad hetgeen me meer ruimte oplevert voor toekomstige aankopen.

Het ga u allen goed!

Ps.. daar het feest een redelijke bende was zal ik u niet vervelen met meer lichtbeelden dan het ene hierboven.