Saturday, November 25, 2006

Terug van weggeweest...

Dinsdag ben ik, na een gedwongen verblijf in het plaatselijke hospitaal, weer thuis gekomen. Een blindedarm armer en een buikwond rijker.

Zoals wellicht velen hebben meegekregen ben ik zo'n 2 weken geleden met buikklachten opgenomen in Wake Med alwaar ze zonder al te veel vertraging mijn appendix hebben verwijderd. Daar de belhamel te groot en te onstoken was voor een ozo moderne kijkoperatie moest de chirurg met hamer en beitel mijn omvangrijke buik te lijf. De blinde darm was redelijk snel verwijderd en alles leek voorspoedig te gaan. Helaas gooide een flinke infectie aan de wond roet in het eten en dat is waarom ik nog steeds niet volledig hersteld ben.

Maar ik ben in ieder geval thuis bij Jill en haar moeder die me liefdevol verzorgen. Ook de steun van mijn ouders en familie doet me goed. Ik kom er wel bovenop.

Voor allen die mij een kaart of mail hebben gestuurd.........Enorm bedankt! Woorden schieten tekort om te beschrijven hoe erg alle steunbetuigingen op prijs werden en nog steeds worden gesteld! Het is lastig om iedereen persoonlijk te bedanken via een mailtje maar ik zal mijn best doen de aankomende weken wat van me te laten horen! Nogmaals bedankt.

Twan

3 comments:

Anonymous said...

He Gozer,
We zijn blij weer zelf wat van je te horen,en hopen dat je snel weer de oude bent.
Corrine nog bedankt dat je ons een beetje op de hoogte hield over de situatie in de states.
Groetjes Veld.

Anonymous said...

Hoi Broer

Goh wat ben ik blij dat ik weer wat op je log zien wat je zelf hebt ingevoerd. Wij zijn ook blij dat je weer bij Jill en Conny zijn. Ook voor pa en ma is het een enorme geruststelling man o man op zo'n moment realiseer je je pas hoe ver weg je zit. Ik had er een moord voor gedaan als ik naar je toe had gekent
Nou veel liefs , een dikke kus van mij en van de jongens een high five

Enne Veld geen dank hoor ik weet hoe een aantal mensen mee leven en vond dat ik het zo gewoon kon doen.
groetjes

Anonymous said...

Jeetje antwan,

ik was niet op de hoogte van je ziekenhuis verblijf!
Wel goed om te horen dat je nu weer thuis bij Jill bent en daar op kunt knappen.
Een dikke knuffel van mij en tobias en beterschap
Monique